Сві́рскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка БССР у 1940—1959 гг. Утвораны 15 студзеня 1940 года ў Вілейскай вобласці. Цэнтр — гарадскі пасёлак (да 1958 г. вёска) Свір.
12 кастрычніка 1940 года падзелены на 15 сельсаветаў: Вішнеўскі, Выгаляненцкі, Жукойненскі, Канстанцінаўскі, Караняцкі, Кемелішкаўскі, Клюшчанскі, Косцевіцкі, Куцкоўскі, Нястанішкаўскі, Рыценскі, Свірскі, Супраненцкі, Сырмежскі, Шэметаўскі. З 20 верасня 1944 года ў Маладзечанскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года скасаваны Куцкоўскі, Рыценскі і Супраненцкі сельсаветы, Косцевіцкі сельсавет перайменаваны ў Спондаўскі, Нястанішкаўскі — у Лылойцінскі, Выгаляненцкі — у Сыраваткінскі. 25 красавіка 1958 года вёска Свір атрымала статус гарадскога пасёлка, скасаваны Свірскі сельсавет[1]. 3 красавіка 1959 года скасаваны Жукойненскі, Караняцкі, Кемелішкаўскі, Клюшчанскі сельсаветы, утвораны Некрашунскі сельсавет. 31 жніўня 1959 года раён скасаваны, гарадскі пасёлак Свір, Канстанцінаўскі, Сырмежскі і Шэметаўскі сельсаветы далучаны да Мядзельскага раёна, Некрашунскі і Спондаўскі — да Астравецкага раёна, Вішнеўскі, Лылойцінскі, Сыраваткінскі сельсаветы — да Смаргонскага раёна.