У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рудаўскі. Павел Паўлавіч Рудаўскі — грамадзянскі інжынер, архітэктар[1].
Нарадзіўся ў 1859 годзе. З прыватнага рэальнага вучылішча паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча ў 1876 годзе. Атрымаўшы па заканчэнні курса ў 1885 годзе званне грамадзянскага інжынера і права на чын XII класа, П. Рудаўскі быў запрошаны інжынерам у чэрдыньскае павятовае земства Пермскай губерні і займаўся тут таксама прыватнаю практыкай, а потым, у 1891 годзе пераведзены малодшым інжынерам у архангельскае будаўнічае аддзяленне. Гэту пасаду займаў да 1892 года. Акрамя гэтага ён складаўся членам камітэта па пабудове архангельскага тэхнічнага вучылішча, членам таварыства чырвонага крыжа і членам вольнага пажарнага таварыства ў г. Архангельску.
З 1892 года і прынамсі да 1898 года займаў пасаду малодшага архітэктара ў магілёўскім губернскім будаўнічым аддзяленні[2]. Не пазней 1903 года стаў магілёўскім губернскім архітэктарам(руск.) бел.[3], гэтую пасаду займаў да 1906 года[4].
З 1906 па 1911 — губернскі інжынер губернскага будаўнічага аддзялення Уфы[5]. З 1911 па 1919 (?) — губернскі інжынер інжынер Харкава[5].
Аўтар праектаў грамадзянскіх і інжынерных збудаванняў у Чэрдыні, Архангельску, Казані, Уфе[5]. У гісторыю рускага дойлідства ўвайшоў, як аўтар канчатковага варыянта конкурснага праекта народнага дома імя С. Ц. Аксакава ва Уфе (1909—1912) — самага буйнога на Урале, які прадстаўляў новы тым архітэктуры народнага дома ў масштабе ўсёй Расіі[5], цяпер у гэтым будынку змяшчаецца Башкірскі тэатр оперы і балета(руск.) бел..