У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мажэйка.
Мажэйка Павел Віктаравіч (1911—1987) — падпалкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
Павал Мажэйка нарадзіўся 28 снежня 1911 года ў вёсцы Сапажкі (цяпер — Кармянскі раён Гомельскай вобласці Беларусі). Пасля заканчэння пяці класаў школы і школы фабрычна-заводскага вучнёўства працаваў рольшчыкам на Нова-Барысаўскай папяровай фабрыцы, пазней загадваў школьным аддзелам Барысаўскага райкама ВЛКСМ. У снежні 1931 года Мажэйка быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1933 годзе ён скончыў Ленінградскую ваенна-тэарэтычную школу лётчыкаў, у 1935 годзе — Арэнбургскую ваенную авіяцыйную школу лётчыкаў і летнабаў, у 1939 годзе — курсы ваенкамаў-лётчыкаў. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на яе франтах[1].
Да красавіка 1945 года маёр Павел Мажэйка камандаваў эскадрылляй 525-га штурмавога авіяпалка 227-й штурмавой авіядывізіі 8-га штурмавога авіяцыйнага корпуса(руск.) бел. 8-й паветранай арміі(руск.) бел. 4-га Украінскага фронту. Да таго часу ён здзейсніў 107 баявых вылетаў на бамбардзіроўку і штурмоўку вялікіх колькасцяў баявой тэхнікі і жывой сілы праціўніка, нанёсшы яму вялікія страты[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года маёр Павел Мажэйка быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка»[1].
Пасля заканчэння вайны Мажэйка працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1950 годзе ў званні падпалкоўніка ён быў звольнены ў запас. Пражываў і працаваў у горадзе Добруш Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Памёр 19 студзеня 1987 года[1].
Быў таксама узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Аляксандра Неўскага, двума ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, ордэнам Чырвонай Зоркі і шэраг медалёў[1].
У гонар Мажэйка названая вуліца ў Сапажках[1].