У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Карчэўскі. Мікалай Фёдаравіч Карчэўскі (1824—1900) — беларускі інжынер-архітэктар.
Нарадзіўся ў 1824 годзе. Першапачатковую адукацыю атрымаў у класічнай гімназіі, а ў 1839 годзе паступіў ва Учылішча грамадзянскіх інжынераў галоўнага ўпраўлення шляхоў зносін у Пецярбургу[1]. Скончыў курс у пераўтвораным з яго Будаўнічым вучылішчы ў 1844 годзе з чынам XII класа.
Пасля заканчэння вучобы выконваў абавязкі падольскага губернскага архітэктара(руск.) бел. ў Камянцы-Падольскім. У 1848 годзе яго зацвердзілі на гэтай пасадзе[1][2].
У 1859 годзе перавёўся на службу ў Разань, дзе складаўся на той самай пасадзе да 1862 года[1].
Потым сем гадоў знаходзіўся ў адстаўцы і займаўся прыватнай практыкай[1].
У 1869 годзе зноў паступіў на службу па Міністэрстве ўнутраных спраў з прызначэннем валынскім губернскім архітэктарам, а потым — губернскім інжынерам у Віцебску (з 1876), а з 1884 — у Разані[1].
Акрамя тэхнічнай дзейнасці на пералічаных пасадах, М. Карчэўскі складаўся ганаровым членам віцебскага губернскага апякунства дзіцячых прыютаў (1873-84)[1].
Карчэўскі выконваў творы ў формах бідэрмееру(руск.) бел., неарэнесансу, неаракако(руск.) бел. і «цаглянага стылю(руск.) бел.».