У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бусел. Мікалай Дзмітрыевіч Бусел (1 жніўня 1930, в. Радкоў, Акцябрскі раён, Гомельская вобласць — 18 верасня 2005) — заслужаны машынабудаўнік, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі. Член Партыі камуністаў Беларускай.
Нарадзіўся ў сям’і калгасніка. Бацька — Дзмітрый Бусел — быў рэпрэсаваны і ў 1956 годзе быў пасмяротна рэабілітаваны. У 1937 годзе пайшоў у Редковскую пачатковую школу, якую скончыў у 1941 годзе. У гады Вялікай Айчыннай вайны сям’я апынулася ў Азарыцкім лагеры смерці. З 1946 года вучыўся ў сямігодке ў в. Валасовічы, якую скончыў у 1949 годзе. Па сканчэнню Бабруйскага аўтадарожнага тэхнікума у 1956 годзе быў скіраваны на Барысаўскі аўтарамонтны завод. Працаваў старшым майстрам, інжынерам-канструктарам, галоўным інжынерам завода. Паралельна вучыўся на аўтатрактарным факультэце Харкаўскага аўтадарожнага інстытута. Пасля трэцяга курса перавёўся на аўтадарожны факультэт Мінскага політэхнічнага інстытута, які скончыў у 1962 годзе.
У 1970 быў прызначаны дырэктарам завода аўтатрактарнага электраабсталявання (БАТЭ). Па яго ініцыятыве і пры падтрымцы ў Барысаве быў сфармавана футбольная каманда «БАТЭ».
У 1995 годзе стаў дэпутатам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання ад Барысаўска-Паўднёвай выбарчай акругі № 181 Мінскай вобласці [1]. Абіраўся дэпутатам у гарадскі Савет.
Быў двойчы ўзнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1976, 1986). У 1980 годзе было прысвоена званне «Заслужаны машынабудаўнік БССР». З групай адмыслоўцаў завода стаў лаўрэатам Дзяржаўнай прэміі БССР (1988). Двойчы лаўрэат Прэміі савецкіх прафзвязаў ім. А. Бусыгіна.