Мерынгія бакакветкавая[3][4] (Moehringia lateriflora) — від раслін сямейства Гваздзіковыя (Caryophyllaceae), распаўсюджаны ў Еўразіі і Паўночнай Амерыцы.
Шматгадовая травяністая расліна 5-20 см вышынёй. Расліна рассеяна апушана кароткімі валасінкамі. Лісце ланцэтныя, 10-20 мм даўжынёй. Суквецці пазухавыя, малакветкавыя. Чашалісцікі 2-3 мм даўжынёй. Пялёсткі ў 1.5-2 разы даўжэй чашалісцікаў. Каробачкі яйкападобныя, амаль удвая даўжэй чашачкі[4]. Карэнішчы ўтвараюць шырокую сетку. Лісце з месцамі або малачарашковыя; хвосцік 0.1-1 мм. Кветкі: чашалісцікаў 5, пялёсткаў 5. Насенне пупышкападобнае, 1 мм, гладкае. 2n = 48[5].
Від распаўсюджаны ва ўсходняй частцы Еўропы — ад Нарвегіі да Украіны і на ўсход да Урала, сярэдняй Азіі, Паўночнай Амерыцы — Сен-П’ер і Мікелон, Канада, ЗША[6][7][5].
Ва Украіне від расце ў лясах, сярод хмызнякоў — у Левабярэжным Палессі, вельмі рэдка (Чарнігаўская вобласць)[4].
Асноўнымі пагрозамі з’яўляюцца урбанізацыя, мадыфікацыя гідраграфічнага функцыянавання, адмова ад пастухоўскіх сістэм і расчысткі лясоў[8].
Moehringia lateriflora паказана ў Дадатку II Дырэктывы аб месцы пражывання. Расліна ўключана ў такіх нацыянальных чырвоных спісаў: Эстонія — EN, Фінляндыя — NT, Нарвегія — VU, Швецыя — VU. Расліна там абаронена законам, і некаторыя папуляцыі знаходзяцца ў нацыянальных парках[8].