Канстанцін Данілавіч Грыцынін (Грыцінін) (1905-1943) — яфрэйтар Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Канстанцін Грыцынін нарадзіўся 13 кастрычніка 1905 года ў вёсцы Ванаўка (цяпер — сяло імя Турара Рыскулава Цюлькубаскага раёна Паўднёва-Казахстанскай вобласці Казахстана) у сям’і селяніна. Скончыў пачатковую школу, працаваў у калгасе. У жніўні 1942 года Грыцынін быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З верасня 1943 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны, у званні гвардыі яфрэйтара быў тэлефаністам ўзвода сувязі 60-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 16-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
28 верасня 1943 года ў ходзе фарсіравання Дняпра ў раёне вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР Грыцынін адным з першых пераправіўся на заходні бераг і забяспечыў падводную тэлефонную сувязь першаму эскадрону, які пераправіўся. Наступаючы разам з эскадронам, ён на працягу трох сутак трымаў бесперабойную сувязь з палкавым штабам на працягу дзесяці кіламетраў. 30 верасня 1943 года ў раёне хутара Галкі прама на Грыцыніна выехала самаходная артылерыйская ўстаноўка «Фердынанд», якую той знішчыў гранатай. У тым жа баі ён быў цяжка паранены, але поля бою не пакінуў, працягваючы трымаць бесперабойную сувязь, пакуль яго не змянілі і не адправілі ў шпіталь. Ад атрыманых раненняў Грыцынін памёр 12 кастрычніка 1943 года. Пахаваны ў брацкай магіле ў пасёлку Рыпкі Чарнігаўскай вобласці Украіны[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявога задання камандавання ў барацьбе з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі яфрэйтар Канстанцін Грыцынін пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнамі Леніна і Чырвонай Зоркі[1][2].
У гонар Грыцыніна названы вуліцы ў яго роднай вёсцы і пасёлку Рыпкі[1].