У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Іваноўскі. Збігнеў Уладзіслававіч Іваноўскі (нар. 26 кастрычніка 1948, в. Агароднікі, Валожынскі раён, Мінская вобласць) — беларускі вучоны. Доктар палітычных навук (1995), прафесар, ганаровы работнік вышэйшай адукацыі Расійскай Федэрацыі, кіраўнік Групы палітычнай кан’юнктуры Інстытута Лацінскай Амерыкі Расійскай акадэміі навук, прафесар факультэта глабальных працэсаў Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя М. В. Ламаносава, эксперт Расійскага савета па міжнародных справах, сродкаў масавай інфармацыі, радыё і тэлебачання, вядомы журналіст і перакладчык.
У 1966 годзе скончыў з залатым медалём Валожынскую школу-інтэрнат і паступіў на факультэт іспанскай мовы тагачаснага Мінскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута замежных моў, у 1971—1974 гадах працаваў выкладчыкам у гэтым жа інстытуце.
З 1974 года жыве ў Маскве. Пасля аспірантуры пры Інстытуце Лацінскай Амерыкі і абароны дысертацыі займаўся навуковай працай і выкладаў у Дыпламатычнай акадэміі пры Міністэрстве замежных спраў Расіі, а таксама ў Маскоўскім гуманітарным інстытуце імя К. Р. Дашкавай, Гаванскім універсітэце і акадэміі навук Кубы, Фларыдскім міжнародным універсітэце і Універсітэце Каліфорніі ў Сан-Дыега (ЗША), чытаў лекцыі ў розных вышэйшых навучальных установах ЗША, Еўропы і Лацінскай Амерыкі, удзельнічаў у шматлікіх міжнародных кангрэсах у розных краінах свету.
Член Расійскай асацыяцыі міжнародных даследаванняў, Расійскай асацыяцыі лацінаамерыканістаў, Еўрапейскай і Міжнароднай Федэрацый даследчыкаў Лацінскай Амерыкі, аўтар 300 навуковых публікацый, у тым ліку манаграфій і энцыклапедый. Асобныя творы друкаваліся ў ЗША, Германіі, Польшчы, Бразіліі, Балівіі, Мексіцы, Калумбіі, Украіне і ў іншых дзяржавах.
Узнагароджаны медалямі «За працоўную доблесць», «У гонар 850-годдзя Масквы», імя княгіні К. Р. Дашкавай «За служэнне Свабодзе і Асвеце», медалём свяціцеля Макарыя[1].