Дзяніс Ільіч Туркоў (1904—1943) — старшыня Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Дзяніс Туркоў нарадзіўся 23 жніўня 1904 года ў вёсцы Броўкіна (цяпер — Вяземскі раён Смаленскай вобласці). Пасля заканчэння чатырох класаў школы працаваў брыгадзірам цесляроў. У 1926—1929 гадах служыў у Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, скончыў палкавую школу. У чэрвені 1941 года Туркоў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Са жніўня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. У баях быў паранены[1].
Да верасня 1943 года гвардыі старшына Дзяніс Туркоў быў памочнікам камандзіра сапёрнага ўзвода 221-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро. У канцы верасня 1943 года Туркоў арганізаваў працу па зборы переправочных сродкаў — плытоў, лодак, парома. У час пераправы праз Днепр у раёне вёскі Галкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР Туркоў замяніў сабой выбылага са строю камандзіра ўзвода і паспяхова дастаўляў на плацдарм на заходнім беразе ракі падмацаванне і боепрыпасы, эвакуіраваў параненых. 28 верасня 1943 года ён загінуў у баі. Пахаваны ў брацкай магіле у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украіны[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі старшына Дзяніс Туркоў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[2]. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна і шэрагам медалёў[1].