Георгій Пятровіч Сасні́н[1] (руск.: Георгий Петрович Соснин; 7 лютага 1916 — 19 верасня 1999) — урач, вучоны ў галіне стаматалогіі, доктар медыцынскіх навук (1971), прафесар (1972).
Нарадзіўся ў сяле Зюльзя (Нерчынскі раён, Чыцінская вобласць Расіі). У 1933[2] годзе скончыў школу і да 1935 года працаваў тэхнікам-нарміроўшчыкам на камбінаце «Дарсун-золата». У 1935—1938 гадах вучыўся на рабфаку Маскоўскага энергетычнага інстытута. У 1938 годзе паступіў у Маскоўскі медыцынскі стаматалагічны інстытут, які скончыў у 1941 годзе. У 1941—1942 гадах клінічны ардынатар Цэнтральнай клінічнай бальніцы Народнага камісарыята шляхоў зносін СССР[3] у Маскве. У жніўні 1942 года добраахвотнікам пайшоў на фронт[3]. Займаў пасаду начальніка хірургічнага аддзялення эвакашпіталя на Сталінградскім фронце[2]. У 1943—1944 гадах — ардынатар сківічна-тваравага аддзялення нейрахірургічнага шпіталя на 4-м Украінскім фронце, у 1944—1946 гадах — начальнік сківічна-тваравага аддзялення Галоўнага ваеннага шпіталя Войска Польскага[2]. Звольнены ў запас 30 красавіка 1946 года ў званні маёра медыцынскай службы[4].
З 1946 года Г. П. Саснін у Маскоўскім медыцынскім стаматалагічным інстытуце. Да 1949 года клінічны ардынатар кафедры артапедычнай стаматалогіі, у 1949—1951 гадах — загадчык лабараторыі матэрыялазнаўства, у 1951—1953 — асістэнт кафедры артапедычнай стаматалогіі. У 1953 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю[2]. У 1953—1955 гадах Г. П. Саснін працаваў саветнікам галоўнага ўрача ўрадавай бальніцы ў Пхеньяне (Паўночная Карэя)[2]. У 1955—1957 гадах дацэнт кафедры артапедычнай стаматалогіі Кіеўскага медыцынскага інстытута, у 1957—1961 гадах загадчык кафедры артапедычным аддзяленнем Украінскага навукова-даследчага інстытута стаматалогіі ў горадзе Адэса, у 1961—1971 гадах — загадчык кафедры артапедычнай стаматалогіі Варонежскага медыцынскага інстытута[2].
З 1981 года Г. П. Саснін у Мінскім медыцынскім інстытуце. У 1971—1988 гадах загадваў кафедрай артапедычнай стаматалогіі, з 1988 года яе прафесар.
Г. П. Сасніну належаць навуковыя працы па праблемах тэрапеўтычнай і артапедычнай стаматалогіі. Займаўся пытаннямі комплекснага лячэнні парадантыту. Распрацаваў метад лячэння вірусных, грыбковых і нейрагенных захворванняў у стаматалогіі.
Аўтар і сааўтар больш за 170 навуковых прац, у тым ліку манаграфій, 10 вынаходстваў[2]. Кіраваў падрыхтоўкай доктарскай і 20 кандыдацкіх дысертацый[2].
Старшыня праўлення Рэспубліканскага навуковага таварыства стаматолагаў у 1972—1990 гадах, Быў членам прэзідыума Усесаюзнага таварыства стаматолагаў, савета па стаматалогіі Акадэміі медыцынскіх навук СССР, Вучонага медыцынскага савета Міністэрства аховы здароўя БССР, рэдакцыйнай калегіі часопіса «Здравоохранение Белоруссии».
Узнагароджаны пяццю ордэнамі, медалямі, у тым ліку ўзнагародамі замежных дзяржаў[2].