Гаруны — невялікі субэтнас рускага народа[1], які пражывае ў цэнтральнай частцы Сумскай вобласці (Украіна) (у асноўным, у Бурынскім і Пуціўльскім раёнах). Рускі говар гаруноў мае рысы, блізкія беларускай і украінскай мовам[2].
Гаруны ўяўляюць сабою аўтахтоннае насельніцтва Сумскага Палесся, іх продкі пражывалі на гэтай тэрыторыі яшчэ ў часы Кіеўскай Русі[1]. Па меркаванні паўночнаамерыканскага даследніка Джэймса Ольсана гаруны з’яўляюцца ўкраінізаванай групай палехаў або «рускімі перасяленцамі, змяшаўшыміся з мясцовымі беларусамі і літоўцамі»[3]. Даследнік Фёдар Клімчук лічыць, што гаруны з’яўляюцца нашчадкамі мясцовых севяран і, магчыма, таксама радзімічаў[2].
У гаруноў захоўваецца субэтнічная ідэнтыфікацыя, і на бытавым узроўні яны адрозніваюць сябе ад іншых рускіх, а таксама ад украінцаў[4].
У гаруноў захоўваюцца ўнікальныя рысы паліфанічнага спеву.