Віктар Уладзіміравіч Ярац (23 кастрычніка 1948, пасёлак Красны Мост, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць) — беларускі паэт, літаратуразнавец, крытык.
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. У 1966 г. паступіў на філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
У кастрычніку 1968 г. разам з Алесем Разанавым і Львом Барташам выступіў ініцыятарам калектыўнага ліста студэнтаў філфака ў ЦК КПБ на імя Пятра Машэрава. Подпісы пад лістом паставіла большасць студэнтаў факультэта. У лісце патрабавалася перавесці выкладанне на беларускім аддзяленні філфака на беларускую мову. Ліст выклікаў вялікую незадаволенасць партыйнага начальства, яго ініцыятараў бэсцілі на партыйных і камсамольскіх сходах. За студэнтаў заступаліся некаторыя выкладчыкі, у тым ліку Ніл Гілевіч (які быў куратарам іх групы) і Алег Лойка[1]. Леў Барташ прыгадваў, як іх траіх вадзілі да рэктара ўніверсітэта Сеўчанкі і як гэты вучоны-оптык высокага ўзроўню, калі трое толькі пераступілі парог кабінету, адразу пачаў называць іх «буржуазнымі нацыяналістамі»[2]. Пасля таго як Алесь Разанаў, Віктар Ярац і Валянціна Тоўкун з’ездзілі ў Зэльву да Ларысы Геніюш, два першыя ўзімку 1969 былі выключаны з БДУ праз няздачу заліку па ваеннай падрыхтоўцы (да гэтага яны былі выдатнікамі вучобы). Ярац узгадваў, як яму казалi тады: «Як можа быць, вы ж – не заходнiк, i пайшлi на такое»[3].
З дапамогай Максіма Танка працягнуў навучанне ў Гомельскім педагагічным інстытуце, на базе якога ў 1969 г. быў адкрыты ўніверсітэт (скончыў у 1970). Быў некалькі месяцаў загадчыкам сельгасаддзела рагачоўскай раённай газеты «Камунар». У 1970—1971 гг. служыў у Савецкай Арміі. Працаваў на Гомельскай студыі тэлебачання. У 1975 г. скончыў аспірантуру пры кафедры беларускай літаратуры Гомельскага ўніверсітэта, у 1976 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю «Рытмічны лад сучаснай беларускай лірыкі»[4]. Працуе выкладчыкам гэтага ўніверсітэта, з 1978 г. — дацэнт.
Першыя вершы апублікаваў у газеце «Піянер Беларусі» ў школьныя гады. Актыўна пачаў выступаць у друку з 1966 г. Аўтар зборнікаў вершаў «Уваходзіны» (1976), «Добрыца» (бібліятэка часопіса «Маладосць», 1989), «Дняпроўскі бакен» (1992). У 1980 годзе ўступіў у Саюз беларускіх пісьменнікаў.
Выступае ў перыядычным друку па праблемах развіцця сучаснай беларускай паэзіі. Напісаў вучэбна-метадычны дапаможнік для студэнтаў-філолагаў «Беларускія паэты — лаўрэаты Ленінскай і Дзяржаўнай прэмій СССР» (Гомель, 1983).
Перакладае творы балгарскіх, літоўскіх, рускіх, украінскіх паэтаў на беларускую мову.
Асабістая старонка Віктара Яраца на сайце Саюза беларускіх пісьменнікаў Архівавана 20 чэрвеня 2017..
Тэмы гэтай старонкі (23):