wd wp Пошук: ⬜

Більдэрбергскі клуб

«Більдэрбе́ргскі клу́б», таксама Більдэрбергская група/канферэнцыя альбо Більдэрбергская група — штогадовая прыватная канферэнцыя 120—150 прадстаўнікоў еўрапейскай і паўночнаамерыканскай палітычнай эліты, экспертаў у прамысловасці, фінансах, навуцы і сродках масавай інфармацыі, заснаваная ў 1954 годзе прынцам Бернардам.

Праводзіцца ў дарагіх атэлях па ўсім свеце, найчасцей у Еўропе, а кожныя чатыры гады — у Канадзе або ЗША. Удзел у канферэнцыі адбываецца толькі па персанальных запрашэннях. Адну траціну ўдзельнікаў складаюць амерыканцы, іншыя — еўрапейцы і азіяты (японцы, карэйцы, сінгапурцы, тайваньцы, ганконгцы).

Пасяджэнні клуба

Більдэрбергскі клуб атрымаў сваю назву ад атэля «Більдэрберг» (Hotel de Bilderberg) у галандскім горадзе Остэрбек,[3] дзе была праведзена першая канферэнцыя, якая доўжылася з 29 па 31 мая 1954 г. па ініцыятыве некалькіх чалавек, у тым ліку польскага палітыка ў выгнанні Джозефа Ретынгера і нідэрландскага прынца Бернарда. Занепакоеныя ростам антыамерыканізму ў краінах Заходняй Еўропы, яны прапанавалі правесці міжнародную канферэнцыю, на якой лідары еўрапейскіх краін і ЗША будуць збірацца з мэтай развіцця атлантызму — лепшага ўзаемаразумення паміж культурамі ЗША і Заходняй Еўропы, умацавання супрацоўніцтва ў палітычнай, эканамічнай сферы і па пытаннях бяспекі і абароны.[4]Пасяджэнні клуба праходзяць у поўнай сакрэтнасці, па адмысловых запрашэннях, даты іх склікання ў друку не абвяшчаюцца. Арганізацыю нарад і бяспеку ўдзельнікаў бярэ на сябе тая краіна, на тэрыторыі якой збіраюцца більдэрбергеры — так іх сталі называць па назве гасцініцы «Більдерберг» у галандскім горадзе Остербек, дзе ў маі 1954 адбылося першае пасяджэнне клуба. Любая сустрэча більдербергераў, нягледзячы на поўную сакрэтнасць, выклікае вялікую цікавасць сусветнай грамадскасці. Немагчыма схаваць прыезд у адно месца вялікай колькасці вядомых людзей, сярод якіх — прэзідэнты, каралі, прынцы, канцлеры, прэм’ер-міністры, паслы, банкіры, кіраўнікі найбуйнейшых карпарацый. Тым больш, што кожны з іх прыязджае з цэлай світай сакратароў, кухараў, афіцыянтаў, тэлефаністаў і целаахоўнікаў. Штаб-кватэра Більдэрбергскага клуба змяшчаецца ў Нью-Ёрку, ў памяшканні Фонду Карнегі.

Бяспеку пасяджэння забяспечвае паліцыя і спецслужбы краіны, у якой праводзіцца пасяджэнне.

На сустрэчы не дапускаюцца староннія, адсутнічае прэса. Якія разглядаюцца пытанні і прымаюцца рашэнні, трымаецца ў строгай таямніцы. На сходах групы забаронена што-небудзь запісваць; забаронена рабіць заявы для прэсы і выдаваць дыскусіі, якія адбываюцца на гэтых сустрэчах.

Вядомыя словы Д. Ракфелера, сказаныя ім у 1993 годзе:

Нам было б немагчыма распрацаваць наш план для ўсяго свету, калі б ён быў аддадзены агалосцы ў тыя гады. Але свет уладкованы складаней і гатовы ісці да сусветнага ўрада. Наднацыянальная вярхоўная ўлада інтэлектуальнай эліты і банкіраў свету, несумненна, больш пераважная, чым нацыянальнае самавызначэнне, распаўсюджанае ў мінулыя стагоддзі. Такім чынам, мы абавязаны трымаць прэсу ў недасведчанасці адносна нашых перакананняў, якія складаюць гістарычную будучыню нашага стагоддзя.

Месца пасяджэнняў

13-15 мая 1954 — атэль Більдэрберг, паблізу горада Арнем, Нідэрланды (першае пасяджэнне).
18-20 сакавіка 1955 — Барбізон, Францыя.
13-15 мая 1983 года — Шата Мантебела, муніцыпалітэт Мантебела, Квебек, Канада.
14-17 мая 1998 — Тэрнберы, Заходні Эршыр, Шатландыя.
5-8 мая 2005 года — Дорынт Сафітэль Сіхотел Юберфахрт, Рота-Эгерн, Германія.
8-11 чэрвеня 2006 года — Брукстрыт Хотаў, Ліны, Атава, Антарыа, Канада.
31 мая — 3 чэрвеня 2007 года — Ritz-Carlton, Шышлаў, Стамбул, Турцыя.
5-8 чэрвеня 2008 года — Уэстфілд Марыёт, Чантылі, Вірджынія, ЗША.
14-16 мая 2009 года — Астыр Палац, Афіны, Грэцыя.
пазней у 2009 годзе — Замак у даліне Герцагіні, Брусель, Бельгія.
3-7 чэрвеня 2010 — Сіджэс, правінцыя Барселона, Іспанія.
9-12 чэрвеня 2011 г. у Санкт-Морыц, Швейцарыя.
31 мая — 3 чэрвеня 2012 у Чантылі, Вірджынія, ЗША.
6-9 чэрвеня 2013 — атэль «The Grove» каля Лондана, Вялікабрытанія (прайшла 61-я сустрэча).
29 мая 1 чэрвеня 2014 г. — Copenhagen Marriott, Данія.
11 па 14 чэрвеня 2015 г., Тэльфс-Бухен, Аўстрыя[5]
9-12 чэрвеня 2016, Дрэздэн, Германія[6]

Удзельнікі клуба

Кіраўнікі дзяржаў, урадаў і каранаваныя асобы — удзельнікі пасяджэнняў

Біл Клінтан, 42-і Прэзідэнт ЗША
Маргарэт Тэтчэр, 71-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі, былы лідар Кансерватыўнай партыі Вялікабрытаніі
Тоні Блэр, былы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі, былы лідар Лейбарысцкай партыі Вялікабрытаніі
прынц Філіп (Вялікабрытанія)
Хуан Карлас I, кароль Іспаніі
Каралева Сафія Іспанская, жонка Хуана Карласа I, караля Іспаніі
Беатрыкс (каралева Нідэрландаў)
Валеры Жыскар д’Эстэн, былы французскі прэзідэнт (і галоўны рэдактар канстытуцыі ЕС)

Члены ўрадаў

Пастаяннымі ўдзельнікамі Більдэрбергскай клуба з’яўляюцца або былі да смерці:

Барак Абама — былы прэзідэнт ЗША
Альберт Гор — былы віцэ-прэзідэнт ЗША
Бэн Бернанке — старшыня ФРС (федэральнага рэзервовага фонду)
Генры Кісінджэр
Дэвід Ракфелер
Нельсан Олдрыч Ракфелер
Роберт Макнамара (дэмакрат)
Дональд Рамсфелд (рэспубліканец)
Збігнеў Бжазінскі
Алан Грынспен
Кандаліза Райс — былы Дзяржсакратар ЗША

Палітыкі ЗША

Палітыкі Расіі

Прымалі ўдзел у пасяджэннях:

Анатоль Чубайс 14-17 мая 1998 года, сустрэча ў Тэрнберы (Шатландыя)
Міхаіл Маргелаў (старшыня Камітэта па міжнародных справах Савета Федэрацыі РФ)
Лілія Шаўцова (палітолаг з Фонду Карнэгі ў Маскве) з 15 па 18 мая 2003, Версаль

Зноскі

↑ Кіраўнічы камітэт(англ.) , Фонд «Більдэрбергскія сустрэчы» (1 чэрвеня 2017). Праверана 21 жніўня 2017. Архівавана 21 мая 2014.
↑ Удзельнікі(англ.) , Фонд «Більдэрбергскія сустрэчы» (1 чэрвеня 2017). Праверана 21 жніўня 2017. Архівавана 2 снежня 2016.
↑ Bilderberg mystery: Why do people believe in cabals? (нявызн.), BBC (7 June 2011). Праверана 14 June 2011.
↑ Hatch, Alden (1962). “The Hôtel de Bilderberg”. HRH Prince Bernhard of the Netherlands: An authorized biography. London: Harrap. ISBN 2359663. “The idea was to get two people from each country who would give the conservative and liberal slant”
↑ «Масоны» з усяго свету сабраліся на тайную сустрэчу Архівавана 1 ліпеня 2015.
↑ Міхаіл Нікіцін Сусветны ўрад: стала вядома аб чым будуць гаварыць члены Більдэрбергскага клуба ў гэтым годзе, 10.06.2016 Архівавана 31 сакавіка 2017.

Літаратура

Ronson, Jon (2001). Them: Adventures with Extremists. London: Picador. ISBN 0330375466. https://archive.org/details/them00jonr.
Eringer, Robert (1980). The Global Manipulators. Bristol, England: Pentacle Books. ISBN 26551991.
Estulin, Daniel (2007). The True Story of the Bilderberg Group. Oregon, United States of America: Trine Day. ISBN 0977795349. https://archive.org/details/truestoryofbilde00dani.
Hodapp, Christopher; Alice Von Kannon (2008). Conspiracy Theories & Secret Societies For Dummies. Hoboken, NJ: Wiley. ISBN 0470184086. https://archive.org/details/isbn_9780470184080.
Richardson, Ian N.; Andrew P. Kakabadse; Nada K. Kakabadse (2011). Bilderberg People: Elite power and consensus in world affairs. Hoboken, NJ: Routledge. ISBN 978-0415576352.
Klimczuk, Stephen; Gerald Warner (2010). Secret Places, Hidden Sanctuaries: Uncovering Mysterious Sites, Symbols and Societies. Sterling. ISBN 1402762070. https://archive.org/details/secretplaceshidd0000klim.
Retinger, J.H (August 1956). The bilderberg group. http://fr.scribd.com/doc/169401263/Bilderberg-Group-Essay-1956-by-Retinger. – A short essay on the origins of the group

Спасылкі

Афіційны сайт