Безразме́рная велічыня́ (велічыня з размернасцю адзінка) — фізічная велічыня, у размернасць якой асноўныя фізічныя велічыні ўваходзяць у ступені, роўнай нулю[1].
Напрыклад, плоскі вугал, вызначаны як адносіна даўжыні дугі акружнасці, што знаходзіцца паміж двума радыусамі, да даўжыні радыуса, у сістэме LMT з’яўляецца безразмернай велічынёй, бо не залежыць ад даўжыні радыуса.
Да безразмерных велічынь адносяцца таксама ўсе адносныя велічыні: адносная шчыльнасць (шчыльнасць цела ў адносінах да шчыльнасці вады), адноснае падаўжэнне, адносныя магнітная і дыэлектрычная пранікальнасці і г.д., а таксама крытэрыі падобнасці (лікі Рэйнальдса, Прантля і іншыя).
Колькасць якіх-небудзь аб’ектаў таксама з’яўляецца безразмернай велічынёй. Напрыклад, колькасць электронаў у даным атаме.
Велічыня, безразмерная ў адной сістэме фізічных велічынь, можа быць размернай у іншай сістэме. Напрыклад, электрычная пастаянная ε0 у электрастатычнай сістэме з’яўляецца безразмернай велічынёй, а ў Міжнароднай сістэме велічынь (англ.: International System of Quantities, ISQ) мае размернасць dim ε0 = L−3M−1T4I2. Велічыні, якія з’яўляюцца адносінамі дзвюх аднародных велічынь, з’яўляюцца безразмернымі ў любой сістэме.
Адзінкамі вымярэння безразмерных велічынь з’яўляюцца лікі[1]. У некаторых выпадках такім адзінкам прысвойваюць спецыяльныя найменні, напрыклад, радыян. Адносныя велічыні выражаюцца таксама ў працэнтах і праміле, лагарыфмічныя — у дэцыбелах (dB, дБ) і неперах (Np, Нп).