.mw-parser-output .t-geoinfobox td,.mw-parser-output .t-geoinfobox th{min-width:120px}.mw-parser-output .t-geoinfobox td:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox th:only-child{text-align:center}.mw-parser-output .t-geoinfobox-name{font-size:110%;padding:2px}.mw-parser-output .t-geoinfobox-nickname{font-style:italic}.mw-parser-output .t-geoinfobox-cave th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-mount th:only-child{background:#e7dcc3}.mw-parser-output .t-geoinfobox-surface th:only-child{background:#ffe4c4}.mw-parser-output .t-geoinfobox-blue th:only-child,.mw-parser-output .t-geoinfobox-water th:only-child{background:#c0daff}.mw-parser-output .t-geoinfobox-underwater th:only-child{background:#b0e0e6}.mw-parser-output .t-geoinfobox-green th:only-child{background:#d0f0c0}.mw-parser-output .t-geoinfobox-tomb th:only-child{background:#bbbbbb}.mw-parser-output .t-geoinfobox-yellow th:only-child{background:#fdeaa8}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:only-child{background:#cbd5c4;border:1px solid #aaaaaa}.mw-parser-output .t-geoinfobox-ny th:first-child:not(:only-child){background:#cbd5c4;text-align:right;padding:0 0.5em}.mw-parser-output .t-geoinfobox-grey th:only-child{background:#eaecf0}
Аілінгінае (англ.: Ailinginae, маршал.: Aelōn̄in A) — атол на поўначы Маршалавых Астравоў. Плошча сушы — 2,8 км². У наш час незаселены.
Атол Аілінгінае знаходзіцца ў 13,5 км на паўднёвы захад ад атола Рангелап. Складаецца з шырокай лагуны (105,96 км²) і 25 невялікіх астравоў, што месцяцца на каралавым рыфе. Значная частка сушы пакрыта лесам і хмызнякамі.
Атол быў адкрыты ў 1767 г. брытанскім даследчыкам С. Уолісам. У той час ён быў населены маршальцамі. Мясцовыя насельнікі мелі адзінага вярхоўнага правадыра разам з рангелапцамі.
У 1885—1914 гг. знаходзіўся пад пратэктаратам Германіі. У 1914 — 1944 гг. — пад кантролем Японіі. У 1947—1986 гг. — пад апекай ЗША. У 1986 г. увайшоў у склад Рэспублікі Маршалавых Астравоў.
У 1954 г. падчас выпрабавання ядзернай зброі на атоле Бікіні на Аілінгінае адбылося распаўсюджванне радыёактыўных ападкаў у выглядзе белага попелу. Ваенныя эвакуявалі тубыльцаў на атол Кваджалейн. У пачатку 1980-ых гг. ім была выплачана грашовая кампенсацыя. У наш час большасць выхадцаў з Аілінгінае жыве на Кваджалейне і Маджура.