Антон Мікалаевіч Дулеба (1920, вёска Дубовы Лог, Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць — 1983) — палкоўнік Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
Антон Дулеба нарадзіўся 14 студзеня 1920 года ў вёсцы Дубовы Лог (цяпер Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці Беларусі) у сялянскай сям’і. У 1937 годзе скончыў два курсы Мінскага індустрыяльна-тарфянога тэхнікума, у 1938 годзе — курсы землеўпарадчыкаў, пасля чаго жыў і працаваў тэхнікам-землеўпарадчыкам у Новаанінскім раёне Сталінградскай (цяпер — Валгаградскай) вобласці. У верасні 1939 года Дулеба быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Служыў у Забайкальскай ваеннай акрузе(руск.) бел.. У ліпені 1941 года скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Са жніўня 1942 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Варонежскім, Паўднёва-Заходнім, Цэнтральным, Беларускім, 1-м Беларускім франтах. Тры разы быў паранены. Удзельнічаў у вызваленні Ўкраінскай ССР, бітве за Дняпро, Калінкавіцка-Мазырскай аперацыі, вызваленні Ковеля, Люблін-Брэсцкай аперацыі, баях на Пулаўскім плацдарме(руск.) бел., Вісла-Одэрскай, Усходне-Памеранскай(руск.) бел., Берлінскай аперацыях. Да студзеня 1945 года гвардыі старшы лейтэнант Антон Дулеба камандаваў 1-м сабельным эскадронам 56-га гвардзейскага кавалерыйскага палка 14-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 1-га Беларускага фронту. Вызначыўся падчас фарсіравання Одэра[1].
У ноч з 28 на 29 студзеня 1945 года эскадрон Дулеба пераправіўся праз Одэр і захапіў населены пункт Прытаг (цяпер — Пшыток, ў васьмі кіламетрах да паўночны-ўсход ад польскага горада Зялёна-Гура), дзякуючы чаму ўвесь полк здолеў бесперашкодна фарсіраваць раку. 3 лютага 1945 года эскадрон трапіў у акружэнне, але Дулеба, умела кіруючы дзеяннямі падначаленых здолеў з боем прарвацца з яго без страт[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 27 лютага 1945 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі старшы лейтэнант Антон Дулеба быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» за нумарам 7294[1].
Пасля заканчэння вайны Дулеба працягнуў службу ў Савецкай Арміі. У 1948 годзе ён скончыў Ленінградскую вышэйшую афіцэрскую бранятанкавую школу, у 1954 годзе — Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзе. У 1958—1969 гадах быў начальнікам 2-га аддзела Хмяльніцкага горваенкамата, а затым Хмяльніцкім гарадскім ваенным камісарам. У жніўні 1969 года ў званні палкоўніка быў звольнены ў запас. Пражываў у Хмяльніцкім, займаўся грамадскай дзейнасцю. Памёр 11 снежня 1983 года, пахаваны ў Хмяльніцкім[1].
Быў таксама узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Багдана Хмяльніцкага 3-й ступені, Аляксандра Неўскага, Айчыннай вайны 1-й і 2-й ступеняў, Чырвонай Зоркі, шэрагам медалёў[1].