У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Рэнье.
Анры́ Франсуа́ Жазе́ф дэ Рэнье́ (фр.: Henri-Francois-Joseph de Régnier, 28 снежня 1864, Анфлёр, Кальвадос — 23 мая 1936, Парыж) — французскі паэт і пісьменнік. член Французскай акадэміі (1911).
Аўтар вершаў, навел і раманаў. У паэзіі прытрымліваўся сярэдняй лініі паміж парнасцамі і сімвалізмам, эксперыментаваў з вольным вершам, разам з тым нярэдка звяртаючыся да санетнай формы і працягваючы лінію «песенек» у духу Нерваля і Верлена. У прозе развіваў стылістыку «галантнага» XVIII стагоддзя (Шадэрло дэ Лакло).
Паходзіў са старадаўняга арыстакратычнага роду, які жыў у Нармандыі. Вучыўся ў Парыжы, рыхтаваўся стаць юрыстам. З 1885 года публікаваўся ў французскіх і бельгійскіх часопісах. Пачынаў у крузе «Парнаса» (ён быў жанаты на дачцы аднаго з лідараў групы — Жазэ Марыя дэ Эрэдыа), складваўся пад уплывам Малармэ (увесь час наведваў яго «аўторкі» на ру дзю Ром), быў блізкі да сімвалістаў (Жан Марэас, Гюстаў Кан). Сябраваў і перапісваўся з Андрэ Жыдам, Полем Валеры і інш.
У 1911 годзе быў выбраны членам Французскай акадэміі. Музыку на вершы Рэнье пісалі М.Равель, Габрыэль Фарэ, Рэйнальда Ан, Альбер Русель і інш. У 1931 годзе фільм па навеле Анры дэ Рэнье «Няшчасная прыгажуня» зняў Ясудзіра Адзу.