wd wp Пошук:

Французская акадэмія

Не блытаць з Французская акадэмія навук.

Мост Мастацтваў вядзе да французскай Акадэміі ад Луўра

Французская Акадэмія (фр.: Académie Française) — навуковая ўстанова ў Францыі, мэтай якога з’яўляецца вывучэнне французскай мовы і літаратуры і фарміраванне моўнай і літаратурнай нормы французскай мовы. Штогод Акадэмія ўручае каля 60 літаратурных прэмій.

Гісторыя стварэння

Заснавальнік французскай Акадэміі кардынал Рышэльё

Заснавана дараванай граматай кардынала Рышэльё ад 29 студзеня 1635 года. Як указвалася ў грамаце, Акадэмія створана, «каб зрабіць французскую мову не толькі элегантным, але і здольным тлумачыць усе мастацтвы і навукі». У ліку першых членаў Акадэміі — Валантэн Канрар, Жан Дэмарэ дэ Сен-Сарлен, Жан Аж’е дэ Гамбо, Франсуа Лё Метэль дэ Буарабер, Жан Шаплен, Нікаля Фарэ, Антуан Гадо, Франсуа Мейнар, Марэн Леруа дэ Гамбервіль, Гіём Кальтэ, Жан-Луі Гез дэ Бальзак, Анора дэ Бюэй (маркіз дэ Ракан), Клод Фаўр дэ Важла, Марк-Антуан Жырар дэ Сент-Аман, Венсан Вуацюр.

Членства

Акадэмія налічвае 40 членаў. Абранне ў Акадэмію з’яўляецца пажыццёвым, акадэмікаў завуць «несмяротнымі» (фр.: les immortels) паводле дэвізу Акадэміі, уведзенаму яшчэ пры Рышэльё — «Для неўміручасці»; знак адрознення, пачынаючы з часоў Напалеона III, — зялёны фрак (фр.: habit vert). Пасля смерці акадэміка на яго месца (крэсла, фр.: fauteuil) выбіраюць новага; ізноў выбраны член у дзень свайго «прыняцця пад скляпенні Акадэміі» павінен прачытаць прамову ў гонар свайго памерлага папярэдніка. Шэраг акадэмікаў па розных прычынах не былі ўрачыста «прыняты» ў Акадэмію, сярод іх Жорж Бенжамен Клемансо і Ален Роб-Грые; большасць з іх саміх адмовіліся ад гэтай цырымоніі, але ў 1923 годзе быў выпадак, калі прамова ў гонар папярэдніка была палічана нездавальняльнай і акадэмік адмовіўся яе пераробліваць.

Пасля Другой сусветнай вайны некалькі акадэмікаў былі выключаны па прысуду суда за калабарацыянізм, сярод іх — маршал Анры Філіп Петэн. Пры гэтым месца Петэна, а таксама месца філосафа-нацыяналіста Шарля Мараса па прапанове абавязковага сакратара Акадэміі Жоржа Дзюамеля было абвешчана вакантным, але пры іх жыцці не замяшчалася (у адрозненне ад двух іншых калабарацыяністаў, Абеля Банара і Абеля Эрмана).

Часам у Акадэмію выбіраюць людзей, вядомых першым чынам не як пісьменнікі ці вучоныя, а як ваенныя ці палітыкі (хоць звычайна такія акадэмікі маюць тыя ці іншыя публікацыі, мемуары і іншае).

Спіс дзеючых членаў Акадэміі

Асноўны артыкул: Спіс членаў Французскай акадэміі

Нумар месцаІмяДата абрання
1Клод Дажан2008
2вакантна[1]
3Жан-Дэні Брэдэн1989
4Жан-Люк Марыён2008
5Асія Джэбар2005
6Марк Фюмаролі1995
7Жуль Хофман2012
8Мішэль Дэон1978
9Ален Дэко1979
10Флоранс Дэле2000
11Габрыэль дэ Бройль2001
12Жан д'Армесон[2]1973
13Сімона Вейль2008
14Элен Карэр д’Анкос[3]1990
15Фрэдэрык Віту2001
16вакантна[4]
17Эрык Арсена1998
18Мішэль Сер1990
19Жан-Лу Дабадзі2008
20Анжэла Рынальдзі2001
Нумар месцаІмяДата абрання
21вакантна[5]
22Рэнэ дэ Абальдзіа1999
23П'ер Розанберг1995
24Макс Гало2007
25Дамінік Фернандэз2007
26Жан-Мары Руар1997
27П'ер Нара2001
28Жан-Крыстоф Руфен2008
29Амін Маалуф2011
30Даніэль Саленаў2011
31вакантна[6]
32Франсуа Веерган2009
33вакантна[7]
34Франсуа Чэн2002
35Іў Пулікан2001
36Філіп Басан2007
37Рэнэ Жырар2005
38Франсуа Жакоб1996
39Жан Клер2008
40вакантна[8]

Зноскі

  1. Пасля сканання 11 чэрвеня 2012 года Э. Б’янчоці.
  2. Дуаен (старэйшына) Акадэміі.
  3. Абавязковы сакратар.
  4. Пасля сканання 2 снежня 2020 года Жыскара.
  5. Пасля сканання 7 сакавіка 2012 года Ф. Марса.
  6. Пасля сканання 17 студзеня 2011 года Ж. Дзютура.
  7. Пасля сканання 17 жніўня 2011 года Мішэля Морта
  8. Пасля сканання 28 красавіка 2010 года П’ера-Жана Рэмі.

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (7):
Катэгорыя·Літаратура Францыі
Катэгорыя·Навуковыя арганізацыі Францыі
Катэгорыя·Адукацыя ў Францыі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Старонкі з модулем Hatnote з чырвонай спасылкай
Катэгорыя·Нацыянальныя акадэміі
Катэгорыя·Члены Французскай акадэміі
Катэгорыя·Французская мова