У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мельнікаў.
Андрэй Іосіфавіч Мельнікаў (1914—1943) — капітан Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Андрэй Мельнікаў нарадзіўся ў 1914 годзе ў вёсцы Коўбава (цяпер Кіраўскі раён Магілёўскай вобласці Беларусі). Да прызыву ў армію працаваў настаўнікам у вясковай школе. У 1939 годзе Мельнікаў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Скончыў Харкаўскае ваенна-палітычнае вучылішча. З чэрвеня 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года капітан Андрэй Мельнікаў быў намеснікам па политчасти камандзіра дывізіёна 425-га артылерыйскага палка 132-й стралковай дывізіі 60-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР і бітвы за Дняпро[1].
8 верасня 1943 года Мельнікаў у крытычны момант бою ў раёне Бахмача замяніў сабой камандзіра батарэі і паспяхова кіраваў ёй. У тым баі артылерысты батарэі знішчылі 2 танкі, 1 штурмавых гармат і каля 2 рот праціўніка. 26 верасня 1943 года Мельнікаў разам з перадавой групай пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Страхалессе Чарнобыльскага раёна(руск.) бел. Кіеўскай вобласці Украінскай ССР і прыняў актыўны ўдзел у выведцы варожай абароны, захопе і ўтрыманні плацдарма на заходнім беразе ракі[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 17 кастрычніка 1943 года капітан Андрэй Мельнікаў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Ордэн Леніна і медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як загінуў у баі 28 кастрычніка 1943 года[1].
Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга і Айчыннай вайны 1-й ступені, шэрагам медалёў[1].
У гонар Мельнікава названая вуліца ў Кіраўску[1].
Мельников Андрей Иосифович(руск.) на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (20):