У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Еўдакімаў.
Аляксей Пятровіч Еўдакімаў (1925—1943) — малодшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Аляксей Еўдакімаў нарадзіўся 8 лютага 1925 года ў вёсцы Труняеўка (цяпер — Клінскі раён Маскоўскай вобласці) у сям’і селяніна. У 1943 годзе Еўдакімаў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную армію. З таго ж года — у баях Вялікай Айчыннай вайны, ваяваў на Цэнтральным фронце, камандаваў кулямётным разлікам 467-га стралковага палка 81-й стралковай дывізіі 61-й арміі. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
1 кастрычніка 1943 года ў раёне горада Любеч Еўдакімаў у складзе групы пераправіўся праз Дняпро, уварваўся ў нямецкую траншэю на заходнім беразе, знішчыўшы 11 салдатаў і афіцэраў праціўніка. 2 кастрычніка ён прыняў удзел у адбіцці 6 контратак праціўніка, знішчыўшы каля ўзвода варожай пяхоты. 6 кастрычніка Еўдакімаў загінуў у баі за вёску Глушэц Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР. Пахаваны ў вёсцы Дзяражычы таго ж раёна[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года «за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» малодшы сяржант Аляксей Еўдакімаў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна[1].
У гонар Еўдакімава названая вуліца ў Цверы[1].