wd wp Пошук: ⬜

Аляксей Іванавіч Абрыкосаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Абрыкосаў. Аляксей Іванавіч Абрыко́саў[4] (руск.: Алексей Иванович Абрикосов; 6 (18) студзеня 1875, Масква — 9 красавіка 1955, Масква) — вучоны, урач-патолагаанатам, акадэмік Акадэміі навук СССР (1939), правадзейны член Акадэміі медыцынскіх навук СССР (1944), член-карэспандэнт Польскай акадэміі навук, Герой Сацыялістычнай Працы (1945).

Біяграфія

А. А. Абрыкосаў нарадзіўся ў Маскве, у сям’і прадпрымальнікаў Абрыкосавых. У 1894 годзе скончыў прыватную гімназію Крэймана, у 1899 годзе — медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. Працаваў урачом у Маскве, з 1900 года ў Стара-Екацярынінскай бальніцы. З 1902 года — памочнік празектара на кафедры паталагічнай анатоміі Маскоўскага ўніверсітэта. У 1904 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «О первых анатомических изменениях при начале легочного туберкулеза». У 1904—1918 гг. прыват-дацэнт Маскоўскага ўніверсітэта і адначасова ў 1904—1911 гг. празектар Марозаўскай дзіцячай бальніцы, у 1904—1916 гг. — выкладчык у Маскоўскай зубаўрачэбнай школе. У 1918—1920 гг. А. А. Абрыкосаў на пасадзе загадчыка кафедрай паталагічнай анатоміі 2-а Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1920—1930 гг. прафесар медыцынскага факультэта Маскоўскага ўніверсітэта, у 1924—1930 гг. — дэкан медыцынскага факультэта ўніверсітэта, з 1930 года — 1-а Маскоўскага медыцынскага інстытута. У 1944—1951 гг. А. А. Абрыкосаў на пасадзе дырэктара Інстытута нармальнай і паталагічнай марфалогіі Акадэміі медыцынскіх навук СССР.

Памёр А. А. Абрыкосаў ў Маскве. Пахаваны на Новадзявочых могілках.

Навуковая дзейнасць

А. А. Абрыкосаву належаць навуковыя працы па марфалогіі туберкулёзу, алергічных рэакцыях, сепсісе, ранавых інфекцыях, паталогіі вегетатыўнай нервовай сістэмы і інш. Апублікаваў больш за 100 навуковых прац і шэраг падручнікаў. Таксама вядомы тым, што выканаў першае бальзаміраванне цела У. І. Леніна, кіраваў ускрыццём целаў М. В. Фрунзэ, У. М. Бехцерава, В. У. куйбышава, В. П. Нагіна. У час Вялікай Айчыннай вайны зрабіў значны ўклад у развіццё ваенна-палявой хірургіі.

Адзін са стваральнікаў і галоўны рэдактар часопіса «Архив патологии» (1935).

Сярод апублікаваных прац:

Частная патологическая анатомия: 2 изд., вып. 1—2. — М., Л., 1947.
Основы общей патологической анатомии: 9 изд. — М., 1949.
Основы частной патологической анатомии: 4 изд. — М., 1950.

Узнагароды і званні

Медаль «Серп і Молат»
3 ордэны Леніна
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Сталінская прэмія 1-й ступені (1942)
Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР (1929)
Ганаровы доктар Афінскага ўніверсітэта (Грэцыя)
Сапраўдны член Міжнароднай асацыяцыі клінічных патолагаў (Лондан).

Памяць

Помнік перад будынкам 1-а Маскоўскага медыцынскага інстытута, дзе працаваў А. А. Абрыкосаў.
У памяць аб вучоным названы адзін з завулкаў у Маскве. У завулку ўстаноўлены бюст.
Мемарыяльная дошка на доме, у якім жыў А. А. Абрыкосаў у 1948—1955 гг.

Зноскі

↑ Great Russian Encyclopedia — Большая российская энциклопедия, 2004. — ISBN 978-5-85270-320-0 Праверана 9 жніўня 2021.
↑ Абрикосов Алексей Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
↑ (unspecified title) Праверана 10 ліпеня 2019.
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1: А — Аршын.

Літаратура

Абрыкосаў Аляксей Аляксеевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1: А — Аршын. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

Абрикосов Алексей Иванович(руск.) на сайце «Героі краіны»
АБРИКОСОВ Алексей Иванович (18.01.1875 — 09.04.1955)(руск.) // Сайт РАН
«Врач мертвых» стал врачом живых(руск.)
Абрикосов Алексей Иванович // «Мегаэнциклопедия Кирилла и Мефодия» megabook.ru(руск.)