Аляксандр Януш Заслаўскі-Астрожскі (польск.: Aleksander Janusz Zasławski, 1650—1682) — найбуйнейшы польскі і вялікалітоўскі магнат, апошні князь Заслаўскі (1656—1682) і чацвёрты Астрожскі ардынат(руск.) бел. (1656—1682), адзіны сын князя Уладзіслава Дамініка Заслаўскага (1616—1656), ваяводы сандамірскага (1645—1649) і кракаўскага (1649—1656), 3-га ардыната Астрожскага (1629—1656), ад шлюбу з Кацярынай Сабескай (1634—1694). Апошні мужчынскі прадстаўнік княжацкага роду Заслаўскіх.
У маі 1656 года пасля смерці свайго бацькі Уладзіслава Дамініка Заслаўскага малалетні Аляксандр Януш атрымаў у спадчыну вялікія ўладанні князёў Заслаўскіх і Астрожскіх (Астрожскі маярат(руск.) бел.). Знаходзіўся пад апекай сваёй маці Катарыны Сабескай і яе брата, будучага караля Рэчы Паспалітай Яна Сабескага. У чэрвені 1658 года Кацярына Сабеская, маці Аляксандра Януша, другі раз выйшла замуж за вялікага падчашага літоўскага князя Міхаіла Казіміра Радзівіла (1625—1680).
У 1669 годзе князь-магнат Аляксандр Заслаўскі Януш прэтэндаваў на каралеўскі трон(руск.) бел. Рэчы Паспалітай. У 1660 годзе на Львоўшчыне заснаваў горад Александрыю (Сколэ). У 1670 годзе заснаваў юрыдычную акадэмію ў Варшаве, названую Александрыяй.
У 1682 годзе бяздзетны Аляксандр Януш Заслаўскі памёр. Не быў жанаты і не пакінуў пасля сябе нашчадкаў. Пасля смерці Аляксандра Януша Астрожскую ардынацыю атрымала ў спадчыну яго малодшая сястра Тэафіла Людвіка Заслаўская(руск.) бел. (1654—1709), жонка вялікага гетмана кароннага князя Дымітра Ежы Вішнявецкага.