wd wp Пошук:

Алесь Гурло

Алесь Гурло, сапр. Аляксандр Кандратавіч Гурло (19 (31) студзеня 1892, Капыль Слуцкага павета Мінскай губерні (цяпер Мінская вобл.) — 4 лютага 1938, Мінск; Псеўданім і крыптанімы: Л.Эхо; А. Г.; А.Г-ло) — беларускі паэт, празаік, перакладчык, лінгвіст.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Капыльскае 4-класнае вучылішча (1908). Працаваў чорнарабочым на лесапільні, зарабляў падзённай работай. У 1909 уступіў у Капыльскую арганізацыю РСДРП; удзельнічаў у выданні рукапісных часопісаў «Заря», «Голос низа», «Вольная думка» (1910—1911, Капыль). У 1912 з дапамогай Ц. Гартнага ўладкаваўся на работу на ліцейны завод «Вулкан» у Санкт-Пецярбургу. З 1914 служыў на Балтыйскім флоце — спачатку матросам на крэйсеры «Богатырь», а ў 1-ую сусветную вайну — унтэр-афіцэрам на мінаносцы «Забияка». Быў цяжка паранены. Удзельнік Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцый і Грамадзянскай вайны ў Расіі. З атрадам рэвалюцыйных матросаў прымаў удзел у штурме Зімняга палаца, у падаўленні эсэраўскага мяцяжу ў Яраслаўлі, у барацьбе з калчакаўцамі. У 1919 цяжка паранены пад Казанню; камісаваны з войска як інвалід. У 1919—20 працаваў у Ніжнегародскім порце.

У 1921 вярнуўся на Беларусь, жыў у Мінску. Працаваў у Наркамаце асветы БССР. У 1922—1923 у газеце «Савецкая Беларусь». У 1920-я ў тэрміналагічнай камісіі Інбелкульта; займаўся ў аспірантуры. У 1929—1930 навуковы супрацоўнік Інстытута мовы БелАН. Браў удзел у стварэнні тэрміналагічных слоўнікаў; падрыхтаваў і выдаў слоўнік «Тэхнічная тэрміналогія» (вып. 1. Мн., 1932), рыхтаваў слоўнік краўцоўскай мовы мяст. Капыль і краёвы слоўнік Капыльшчыны (матэрыялы загінулі падчас 2-й сусветнай вайны). Быў членам літаб’яднанняў «Маладняк», «Полымя», «Пробліск».

Арыштаваны ДПУ БССР 25.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Паводле пастановы Калегіі ДПУ БССР ад 10.4.1931 высланы ў Самару на 5 гадоў (умоўна). Член Саюза пісьменнікаў СССР (з 1934). Памёр ад сухотаў. Пахаваны на Вайсковых могілках Мінска. Рэабілітаваны 15.11.1957.

Дэбютаваў вершам у 1907 у газеце «Наша ніва». У 1912 напісаў сямейна-бытавую драму «Любоў усё змагае». Аўтар зборнікаў паэзіі «Барвёнак» (1924), «Спатканні» (1925), «Сузор’і» (1926), «Зорнасць» (1927), «Межы» (1929). Перакладаў на беларускую мову творы рускіх пісьменнікаў і ўкраінскіх пісьменнікаў А. Аўдзеенкі, Ф. Гладкова, У. Стаўскага і інш.

Бібліяграфія

Зноскі

Літаратура

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (24):
Катэгорыя·Рэпрэсаваныя савецкай уладай
Катэгорыя·Пахаваныя на Вайсковых могілках (Мінск)
Катэгорыя·Члены РСДРП
Катэгорыя·Перакладчыкі Беларусі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
Катэгорыя·Рэабілітаваныя ў СССР
Катэгорыя·Памерлі 4 лютага
Катэгорыя·Памерлі ў 1938 годзе
Катэгорыя·Паэты Беларусі
Катэгорыя·Пісьменнікі Беларусі
Катэгорыя·Сябры літаратурнага аб’яднання Полымя
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «Імя Прозвішча»
Катэгорыя·Члены Саюза пісьменнікаў СССР
Катэгорыя·Памерлі ў Мінску
Катэгорыя·Асобы
Катэгорыя·Мовазнаўцы Беларусі
Катэгорыя·Нарадзіліся ў 1892 годзе
Катэгорыя·Нарадзіліся 31 студзеня
Катэгорыя·Нарадзіліся ў Капылі
Катэгорыя·Вікіпедыя·Пісьменнікі без мовы твораў
Катэгорыя·Асуджаныя па справе «Саюза вызвалення Беларусі»
Катэгорыя·Супрацоўнікі Інстытута беларускай культуры
Катэгорыя·Пісьменнікі паводле алфавіта
Катэгорыя·Артыкулы са спасылкамі на Вікікрыніцы