wd wp Пошук: ⬜

Алег Міхайлавіч Кубараў

.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Алег Кубараў (нар. 8 лютага 1966, Жодзіна) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер.

Клубная кар’ера

Гуляў у розных беларускіх клубах, а таксама ў Расіі, Латвіі і Казахстане. У 1996 годзе канчаткова вярнуўся ў Беларусь. У 2001 годзе завяршыў кар’еру ў клубе Другой лігі СКАФ.

Трэнерская кар’ера

У 2001 годзе быў гуляючым трэнерам клуба СКАФ. У 2003 годзе ўзначальваў ждановіцкую «Дарыду», а з 2006 года быў галоўным трэнерам жодзінскага «Тарпеда».

У снежні 2009 года прыйшоў у «Гомель», які па выніках сезона 2009 страціў месца ў Вышэйшай лізе. Дапамог клубу вярнуць месца ў элітным дывізіёне, а потым і ўзяць трафеі: Кубак Беларусі 2011 і бронзавыя медалі чэмпіянату Беларусі 2011. У сакавіку 2012 года «Гомель» таксама атрымаў перамогу над барысаўскім БАТЭ ў Суперкубку Беларусі.

У лістападзе 2012 года з’явілася інфармацыя аб тым, што Кубараў пакіне «Гомель» па заканчэнні сезона[1]. У выніку «Гомель» не змог узяць медалі (4 месца), а Кубараў скончыў працу ў клубе.

У лютым 2013 года ўзначаліў «Спартак» з Юрмалы [2]. У ліпені 2013 года кантракт з юрмальскім клубам быў разарваны[3].

У верасні 2013 года стаў галоўным трэнерам малдаўскага «Зімбру»[4]. У снежні 2013 года з’явілася інфармацыя аб тым, што Кубараў можа ўзначаліць мінскае «Дынама» або салігорскі «Шахцёр»[5], але ў выніку застаўся ў «Зімбру». Пры Кубараве ў кішынёўскім клубе з’явіліся беларускія футбалісты — Кірыл Паўлючак і Дзмітрый Клімовіч, з якімі ён раней працаваў у «Гомелі». У маі 2014 года прывёў «Зімбру» да першага за апошнія сем гадоў трафея — Кубка Малдовы. Пазней таксама выйграў і Суперкубак, а таксама давёў «Зімбру» да раўнда плэй-оф Лігі Еўропы. У снежні 2014 года пакінуў пасаду галоўнага трэнера «Зімбру»[6].

20 студзеня 2015 года афіцыйна ўзначаліў іншы клуб з Кішынёва — «Дачыю», якая на той момант узначальвала турнірную табліцу чэмпіянату Малдовы[7]. Аднак, на чале «Дачыі» знаходіўся толькі ў адным афіцыйным матчы. 9 сакавіка 2015 года кантракт з кішынёўскім клубам быў разарваны[8].

З пачатку 2016 года зноў узначаліў латвійскі «Спартак»[9], які прывёў да чэмпіёнства Латвіі 2016 года.

У снежні 2016 года было афіцыйна абвешчана аб прызначэнні Кубарава галоўным трэнерам салігорскага «Шахцёра»[10]. Пасля першай паловы сезона 2017 каманда ўзначальвала табліцу Вышэйшай лігі, аднак саступіла ў фінале Кубка Беларусі брэсцкаму «Дынама» і выбыла з Лігі Еўропы, саступіўшы ў першым кваліфікацыйным раўндзе літоўскай «Судуве». 10 ліпеня 2017 года стала вядома, што Кубараў разам з усім трэнерскім штабам адпраўлены ў адстаўку[11].

25 ліпеня 2017 года быў прадстаўлены ў якасці новага галоўнага трэнера жодзінскага «Тарпеда-БелАЗ»[12]. Па выніках сезона 2017 прывёў каманду да пятага месца ў чэмпіянаце Беларусі. У лістападзе 2017 года падоўжыў кантракт з жодзінскім клубам на доўгатэрміновай аснове[13]. У сезоне 2018 зноў прывёў каманду да пятага месца. У снежні 2018 года стала вядома, што Кубараў пакідае пасаду галоўнага трэнера жодзінцаў[14].

У сакавіку 2019 года стаў галоўным трэнерам дзейнага чэмпіёна Латвіі — клуба «Рыга»[15]. Аднак, ужо ў красавіку пакінуў яго, бо «Рыга» не здолела заявіць памочнікаў трэнера[16]. У чэрвені 2019 года ўзначаліў іншы латвійскі клуб — «Елгаву»[17], з якім у сезоне 2019 заняў сёмае месца ў чэмпінаце Латвіі, а таксама дайшоў да фінала Кубка. У студзені 2020 года стала вядома, што Кубараў застанецца трэнерам «Елгавы» ў сезоне 2020[18]. У жніўні 2020 года быў звольнены з латвійскага клуба[19].

У лютым 2021 года стаў спартыўным дырэктарам клуба «Крумкачы»[20], а ў ліпені таго ж года быў прызначаны галоўным трэнерам каманды[21]. Пакінуў клуб у студзені 2022 года[22].

Дасягненні

Ігравыя

01 Чэмпіён БССР: 1991
Уладальнік Кубка БССР (2): 1990, 1991
Уладальнік аматарскага Кубка Мільёнаў СССР: 1991

Трэнерскія

03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2011
Уладальнік Кубка Беларусі: 2011
Уладальнік Суперкубка Беларусі: 2012
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі: 2010
Уладальнік Кубка Малдовы: 2014
Уладальнік Суперкубка Малдовы: 2014
Чэмпіён Латвіі: 2016

Зноскі