У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мірановіч. У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фінкельштэйн.
Яўге́н Фё́даравіч Мірано́віч, пры нараджэнні — Анато́ль (Тэвель) Маісе́евіч Фінкельштэ́йн (7 лістапада 1917, Смілавічы, Ігуменскі павет, цяпер Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць — 25 студзеня 1980, Вілейскі раён) — беларускі гаспадарчы дзеяч, заслужаны аграном БССР[1] (1967). Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР (1974—1979), Герой Сацыялістычнай Працы (1972).
Яўген Мірановіч (Анатоль Фінкельштэйн) нарадзіўся 7 лістапада 1917 года ў мястэчку Смілавічы, цяпер Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць ў беднай яўрэйскай сям’і[2].
Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1936). Працаваў аграномам саўгаса «Вызваленне» Смалявіцкага раёна.
Ад 1939 года ў Чырвонай Арміі. Удзельнік савецка-фінляндскай вайны 1939—1940.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны камандзір партызанскага атрада брыгады імя М. В. Фрунзэ, які дзейнічаў на тэрыторыі Вілейскай вобласці.
Падчас вайны пасля гібелі яго сябра партызана Яўгена Мірановіча Анатоль Фінкельштэйн узяў сабе яго імя прозвішча, выконваючы сваю клятву перад баявым сябрам[3].
З 1944 года ў Любані працаваў дырэктарам Любанскага спіртзавода, з 1961 — дырэктарам саўгаса «Любань» Вілейскага раёна (пазней — саўгас «Любань» імя 50-годдзя СССР). Пад яго кіраўніцтвам саўгас вырас у буйную шматгаліновую гаспадарку з высокай культурай земляробства і жывёлагадоўлі. За поспехі ў павелічэнні вытворчасці і нарыхтовак сельскагаспадарчай прадукцыі яму прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы[1]. Узнагароджаны ордэнам Леніна (1966, 1971).
Пахаваны на гарадскіх могілках Вілейкі на вуліцы Першамайскай.
Імем Мірановіча названа вуліца ў вёсцы Любань Вілейскага раёна.