У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Верашчака. Юзаф Мікалай Амбросі Францішак Ксаверы Верашчака (польск.: Józef Wereszczaka; 1796, Туганавічы — не раней за 1857) — службовец, памешчык.
Паходзіць са шляхецкага роду Верашчакаў. Нарадзіўся сям’і Антонія Верашчакі, маршалка шляхты Новагародскага павета, і Францішкі з Анцутаў, дачкі берасцейскага суддзі. Меў брата Міхала і сястру Марылю, знакамітую каханую Адама Міцкевіча.
Хрышчаны 11 снежня 1796 года ў Варанчанскім касцёле. Вучыўся разам з братам і Т. Занам у Мінскай гімназіі, потым — у Віленскім універсітэце, належаў да Таварыства прамяністых. Уладальнік маёнтка Смольчыцы (121 душа ў 1838), які вымяняў у Туганоўскіх на дзедзічны маёнтак Туганавічы, таксама атрымаў у пасаг за жонкай маёнтак Райца з фальваркам Сёгда, а пазней і маёнтак Міратычы. У 1814 г. — дэпутат шляхты на гродзенскіх губернскіх выбарах. У 1821 г. — харунжы.
Член масонскай ложы «Шчаслівага Вызвалення» ў Нясвіжы.
Сябраваў з Адамам Міцкевічам, які прыязджаў да яго ў Туганавічы, у 1819 годзе размаўляў з Юзафам і Міхалам Верашчакамі пра масонаў. Жыццё туганаўскага двара Міцкевіч адлюстраваў на прыкладзе Сапліцова ў «Пане Тадэвушы».
У 1826 г. маршалак Навагрудскага павета. У 1833 — эмісар польскай эміграцыі М. Шыманскі прыбыў да Марылі Верашчака з адрасам яе брата Юзафа.
У в. Райца Карэліцкага раёна захаваўся яго сядзібны дом (цяпер будынак шпіталя).
У шлюбе з Людвікай з Раецкіх, старэйшай дачкой навагрудскага маршалка Францішка Дунін-Раецкага. Дзеці: