У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Казура. Эдуард Пятровіч Казура (нар. 2 мая 1949, в. Сяргеевічы Пастаўскага раёна Віцебскай вобласці) — беларускі палітык.
Скончыў Ленінградскі сельскагаспадарчы інстытут (інжынер-механік сельскай гаспадаркі), Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (дзяржаўнае і мясцовае кіраванне).
Працоўную дзейнасць пачаў брыгадзірам трактарнай брыгады калгаса «Радзіма» Пастаўскага раёна. Пасля службы ў радах Узброеных Сіл працаваў галоўным інжынерам калгаса «Радзіма», намеснікам старшыні калгаса імя Мічурына, старшынёй калгаса «Кастрычнік» Пастаўскага раёна. Быў інструктарам арганізацыйнага аддзела Пастаўскага райкама КПБ, начальнікам перасоўнай механізаванай калоны Пастаўскай райаграпрамтэхнікі, дырэктарам адкрытага акцыянернага таварыства «Пастаўскі малочны завод». Займаў пасады першага намесніка старшыні, старшыні Пастаўскага райвыканкама.
Выбіраўся дэпутатам Палаты Прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 4-га склікання.
Мае Падзячнае пісьмо Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Узнагароджаны медалём «За воінскую доблесць. У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна», юбілейным медалём «60 год вызвалення Рэспублікі Беларусь ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў», Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[1].