Шарль Альбер Гоба (фр.: Charles Albert Gobat, 21 мая 1843 — 16 сакавіка 1914) — швейцарскі юрыст і палітык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1902) разам з Элі Дзюкаменам.
У 1882 годзе Гоба быў абраны ў Вялікі савет Берна. У тым жа годзе ён быў прызначаны на пасаду папячыцеля Бернскага дэпартамента народнай адукацыі, на якім знаходзіўся на працягу 30 гадоў. На гэтай пасадзе ён ажыццявіў шэраг рэформ: паглыбіў праграму навучання, дамогся павышэння фінансавання адукацыі, а таксама ўвёў курсы прафесійнай падрыхтоўкі для дарослых.
З 1884 года Гоба з’яўляўся членам Саюзнага савета Швейцарыі, а ў 1890 увайшоў у склад Нацыянальнага савета. У 1889 годзе ўдзельнічаў у першай канферэнцыі Міжпарламенцкага саюза, мэтай якога з’яўлялася актывізацыя сумеснай дзейнасці паміж членамі ўсіх парламентаў для ўмацавання міру і супрацоўніцтва. У 1892 годзе ён старшынстваваў на чацвёртай канферэнцыі саюза, дзе быў абраны дырэктарам Міжпарламенцкага бюро — штаб-кватэры саюза, якая займалася каардынацыяй яго дзейнасці.