Чырвонае зрушэнне - зрух спектральных ліній хімічных элементаў у чырвоны (даўгахвалевы) бок. Гэтая з’ява можа быць выразам эфекту Доплера або гравітацыйнага чырвонага зрушэння, або іх камбінацыяй. Зрух спектральных ліній у фіялетавую (караткахвалевага) бок называецца сінім зрушэннем. Выяўлена Арыстархам Апалонавічам Белапольскім.
У абодвух выпадках (доплераўскага эфекту або эфектаў АТА) параметр зрушэння
z
{\displaystyle ~z}
вызначаецца як
λ −
λ
0
λ
0
{\displaystyle z={\lambda -\lambda _{0} \over \lambda _{0}}}
,
где
λ
{\displaystyle ~\lambda }
і
λ
0
{\displaystyle ~\lambda _{0}}
- значэнні даўжыні хвалі ў пунктах назірання і выпускання выпраменьвання адпаведна.
Доплераўскае зрушэнне даўжыні хвалі ў спектры крыніцы, які рухаецца з прамянёвай хуткасцю
v
r
{\displaystyle ~v_{r}}
і поўнай хуткасцю
v
{\displaystyle ~v}
, роўнае
z
D
=
1 +
v
r
/
c
1 − ( v
/
c
)
2
− 1
{\displaystyle z_{D}={\frac {1+v_{r}/c}{\sqrt {1-(v/c)^{2}}}}-1}
Гравітацыйнае чырвонае зрушэнне было прадказана А. Эйнштэйнам (1911) пры распрацоўцы агульнай тэорыі адноснасці (АТА). У лінейным адносна гравітацыйнага патэнцыялу набліжэнні
z
G
=
V −
V
0
c
2
{\displaystyle z_{G}={\frac {V-V_{0}}{c^{2}}}}
,
дзе
V
{\displaystyle ~V}
и
V
0
{\displaystyle ~V_{0}}
— значэнні гравітацыйнага патэнцыялу ў пунктах назірання і выпраменьвання адпаведна.
z
G
0
{\displaystyle ~z_{G}>0}
у тым выпадку, калі ў пункце назірання патэнцыял больш (а модуль яго менш, так як патэнцыял - велічыня адмоўная).
Для масіўных кампактных аб’ектаў з моцным полем прыцягнення (напр., нейтронных зорак і чорных дзюр) варта карыстацца дакладнымі формуламі. У прыватнасці, гравітацыйнае чырвонае зрушэнне ў спектры сферычнага цела масай
M
{\displaystyle ~M}
і радыусам
R
R
G
=
2 G M
c
2
{\displaystyle R>R_{G}={\frac {2GM}{c^{2}}}}
(
R
G
{\displaystyle ~R_{G}}
G
{\displaystyle ~G}
— гравітацыйная пастаянная, вызначаецца выразам
z
G
=
(
1 −
R
G
R
)
−
1 2
− 1
{\displaystyle z_{G}=\left(1-{\frac {R_{G}}{R}}\right)^{-{\frac {1}{2}}}-1}
Кожны хімічны элемент паглынае або выпраменьвае электрамагнітныя хвалі на строга пэўных частотах. Таму кожны хімічны элемент ўтварае ў спектры непаўторную карціну з ліній, якую выкарыстоўвае ў спектральным аналізе. У выніку эфекту Доплера і/або эфектаў АТА, частата выпраменьвання ад аддаленых аб’ектаў, напрыклад, зорак, можа змяняцца (паніжацца або павышацца), а лініі адпаведна будуць ссоўвацца ў чырвоную (даўгахвалевую) або сінюю (караткахвалевую) частку спектру, захоўваючы, аднак, сваё непаўторнае адноснае размяшчэнне. Зрушэнне ліній у чырвоны бок (абумоўленае выдаленнем аб’екта) і называецца «чырвоным зрушэннем».
У іншым моўным раздзеле ёсць больш поўны артыкул Redshift(англ.) Вы можаце дапамагчы праекту, пашырыўшы бягучы артыкул з дапамогай перакладу. |