Чыко́й[1] (бур. Сγхэ мγрэн, руск.: Чикой) — рака ў Азіі, у Бураціі і Забайкальскім краі Расіі і часткова на мяжы з Манголіяй, правы прыток ракі Селенга (басейн возера Байкал).
Даўжыня ракі 769 км. Плошча вадазбору 46 200 км². Сярэдні расход вады ў ніжнім цячэнні каля 261[2] м³/с. Сярэдні аб’ём сцёку 8,237[2] км³/год. Выток ракі знаходзіцца на Чыкаконскім хрыбце. Працякае ўздоўж паўднёвага схіла Малханскага хрыбта на тэрыторыі Забайкальскага края і Бураціі, часткова на мяжы з Манголіяй. У ніжнім цячэнні рэчышча Чыкоя раздзяляецца на рукавы, утвараючы доўгія астравы. Жыўленне ракі пераважна дажджавое. Галоўны прыток — рака Менза (левы). У басейне ракі 560[2] азёр агульнай плошчай 14,8[2] км².
Рака суднаходная на 152 км ад вусця.