Франсіс Жан Марсель Пуленк (фр.: Jean Marcel Poulenc; 7 студзеня 1899, Парыж — 30 студзеня 1963, Парыж) — французскі кампазітар, піяніст, крытык, найвыдатнейшы з удзельнікаў французскай «Шасцёркі».
Паходзіў з багатай сям’і французскіх фабрыкантаў. У 1910 годзе з-за паводкі ў Парыжы сям’я перабралася ў Фантэнбло. Там Франсіс выпадкова купіў «Зімовы шлях» Шуберта — твор, па яго прызнанні, які адыграў немалаважную ролю ў рашэнні стаць музыкантам. Вучань Р. Віньеса (фартэпіяна) і Ш. Кёклена (кампазіцыя). У пачатку 1920-х гадоў удзельнік творчай садружнасці «Шасцёрка». Выпрабаваў уплыў Э. Шабрые, І. Ф. Стравінскага, Э. Саці, К. Дэбюсі, М. Равеля, С. С. Пракоф’ева,
З 1933 па 1959 год шмат выступаў як акампаніятар разам са спеваком П’ерам Бернакам, першым выканаўцам шматлікіх вакальных твораў Пуленка.
У пачатку Другой сусветнай вайны Пуленк быў прызваны ў войска, у зенітнае злучэнне, і да моманту перамір’я — чэрвень 1940 — апынуўся ў Бардо. У гады акупацыі ў яго творчасці яскрава выступаюць патрыятычныя матывы. Ужо праз месяц пасля таго як у Парыжы прынялі нямецкую капітуляцыю, па радыё прагучала кантата для падвойнага хору a cappella на вершы Поля Элюара (паэт таемна пад выдуманым імем пераправіў іх Пуленку) — «Твар чалавечы», якую кампазітар употай падрыхтаваў і партытуру якой з гонарам выставіў у акне свайго дома побач з нацыянальным сцягам да дня вызвалення, а на тытульным лісце напісаў наступныя радкі: «Прысвячаю Пабла Пікасо, працай і жыццём якога захапляюся».
Памёр 30 студзеня 1963 года ад сардэчнага прыступу.