Усходне-Афрыканская кампанія — серыя бітваў паміж узброенымі сіламі Італіі і Брытанскай імперыі (а таксама яе дамініёнаў і саюзнікаў) у Усходняй Афрыцы падчас Другой сусветнай вайны. Гэта кампанія была часткай Афрыканскага тэатра ваенных дзеянняў.
Італьянская армія ва Усходняй Афрыцы ўяўляла з сябе адрэзаную ад цывілізацыі ваенную структуру, якая складаецца пераважна з тубыльных войскаў, так званых аскары, запці і дубатаў. Такія падраздзяленні аднак былі добра ўзброены і ўкамплектаваны, знаходзіліся цалкам пад кіраваннем і камандваннем італьянскіх афіцэраў. Прысутнічалі і еўрапейскія часткі, якія складаліся з італьянцаў (напрыклад 65 пяхотная дывізія «Грэнадзёры Савоі»). Усе італьянскія сухапутныя войскі былі падзелены на так званыя ваенныя сектары: Паўночны, Паўднёвы, Усходні і Г’юба. Агульнае камандаванне войскамі ажыццяўляў віцэ-кароль Усходняй Афрыкі Амадэй Савойскі, герцаг Аосцкі.
Ніжэй прадстаўлены спіс падраздзяленняў італьянскай арміі ва Усходняй Афрыцы на чэрвень 1940 года, падзелены па ваенных сектарах.
Паўночны сектар
Дзве каланіяльных пяхотных брыгады былі на стадыі фарміравання (42 і 43).
Паўднёвы сектар
Дзве каланіяльных пяхотных брыгады былі на стадыі фарміравання (85 і 86).
Усходні сектар
Адна каланіяльная пяхотная брыгада была на стадыі фарміравання (70-я).
Сектар Г’юба
Астатнія злучэнні былі на стадыі фарміравання: 91-я і 92-я каланіяльныя пяхотныя брыгады, некалькі пяхотных і кавалерыйскіх батальёнаў з каланіяльных войскаў.
Да ўдзелу ў кампаніі за выключэннем непасрэдна брытанскіх сіл былі прыцягнуты шматлікія войскі Брытанскіх калоній і краін Брытанскай Садружнасці: Судана, Брытанскага Самалі, Брытанскай Усходняй Афрыкі, Індыі, ПАС, Паўночнай Радэзіі, Паўднёвай Радэзіі, Ньясаленда, Нігерыі, Залатога Берага, Сьера-Леонэ і Гамбіі. Акрамя таго, у кампаніі ўдзельнічалі часткі з Брытанскага мандата ў Палесціне. Да брытанскіх войскаў таксама далучыліся эфіопскія нерэгулярныя войскі, сілы Свабоднай Францыі і Свабоднай Бельгіі.
Хоць буйнамаштабныя баявыя дзеянні завяршыліся да канца 1941 года, італьянцы працягвалі партызанскія дзеянні ў Самалі, Эрытрэі і некаторых раёнах Эфіопіі да канца 1943 года, калі інфармацыя пра капітуляцыю Італіі дасягнула апошніх з партызан.