Трэ́цяя касмі́чная ско́расць[1][2] — мінімальна неабходная скорасць цела, якая дазваляе пераадолець гравітацыйнае прыцягненне Сонца і пакінуць межы Сонечнай сістэмы.
Для планеты Зямля гэтая скорасць складае 72,8 км/с, але калі выкарыстаць сілы гравітацыі і арбітальнага руху планет, то пакінуць межы Сонечнай сістэмы можна ўжо пры 16,67 км/с (так, касмічным апаратам серый «Вояджэр» і «Піянер» удалося пакінуць межы Сонечнай сістэмы).
Для разліку трэцяй касмічнай скорасці можна выкарыстаць наступную формулу[3]:
v
3
=
(
2
− 1
)
2
v
1
2
v
2
2
,
{\displaystyle v_{3}={\sqrt {({\sqrt {2}}-1)^{2}v_{1}^{2}+v_{2}^{2}}},}
дзе v3 — трэцяя касмічная скорасць, а v1 і v2 — першая для Сонца і другая для планеты касмічныя скорасці адпаведна.