Пе́ршая касмі́чная ско́расць[1][2] — такая скорасць, якую неабходна даць спадарожніку, каб ён рухаўся па кругавой арбіце каля паверхні планеты, на вышыні, нашмат меншай за радыус планеты.
Велічыню першай касмічнай скорасці можна вылічыць з дапамогай наступнай формулы:
v
1
=
g
0
R
,
{\displaystyle v_{1}={\sqrt {g_{0}R}},,}
дзе
R
{\displaystyle R,}
— радыус планеты,
g
0
{\displaystyle g_{0},}
— велічыня паскарэння свабоднага падзення для дадзенай планеты.
Заўвага: Першая касмічная скорасць для Зямлі на вышыні ў 200 — 300 км роўная 7,9 км/c.