.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Сяргей Леанідавіч Зяневіч (Казлоўскі; нар. 23 студзеня 1976, Мінск) — беларускі футбаліст, правы абаронца. Майстар спорту Беларусі. Сёння — трэнер. Да 1999 года насіў прозвішча Казлоўскі, затым змяніў яго на прозвішча маці — Зяневіч.
Выхаванец мінскіх футбольных школ «Трактар» (трэнер — Міхаіл Анатолевіч Канаваленка) і «Атака» (трэнер — Якаў Міхайлавіч Шапіра). У 1993 годзе пачаў выступаць на дарослым узроўні ў складзе «Атакі», прайшоў разам з камандай шлях ад другога дывізіёна да вышэйшага. Усяго за «Атаку» сыграў больш за 100 матчаў.
У пачатку 1998 года разам з групай гульцоў «Атакі» перайшоў у БАТЭ, але ў асноўным складзе не замацаваўся і ў другой палове сезона па запрашэнні Якава Шапіры гуляў на правах арэнды за «Камунальнік» (Слонім). У пачатку 1999 года перайшоў у малдаўскі «Шэрыф», які тады трэніраваў беларускі трэнер Сяргей Бароўскі, стаў уладальнікам Кубка Малдовы 1998/99. Затым на працягу палутара гадоў нідзе не гуляў, з-за таго што «Шэрыф» не адпускаў яго за прымальную суму. Быў на праглядзе ў пецярбургскім «Зеніце», але беспаспяхова.
У 2001 годзе гуляў за «Белшыну» і выйграў з ёй залаты дубль — чэмпіянат і Кубак Беларусі. У 2002 годзе па запрашэнні Якава Шапіры перайшоў у жодзінскае «Тарпеда», дзе правёў чатыры сезоны, згуляўшы больш за 100 матчаў. Затым гуляў за віцебскі «Лакаматыў», «Дарыду» і зноў за «Белшыну».
Усяго ў вышэйшай лізе Беларусі згуляў 243 матчы і забіў 2 галы.
У канцы кар’еры выступаў у ніжэйшых дывізіёнах за «Рудзенск» і «Ведрыч-97» (Рэчыца).
У 2012 годзе стаў асістэнтам свайго былога партнёра па «Атацы» і жодзінскім «Тарпеда» Юрыя Малеева, які ўзначаліў мазырскую «Славію». Затым некалькі гадоў працаваў у школе БАТЭ, узначальваў юнацкую каманду клуба. У 2019 годзе ўвайшоў у трэнерскі штаб «Тарпеда-БелАЗ»[1], а ў верасні 2019 года нядоўга выконваў абавязкі галоўнага трэнера.
30 ліпеня 2021 года прызначаны галоўным трэнерам «Тарпеда-БелАЗ», пакінуў клуб у снежні 2021 года.
У студзені 2022 года ўвайшоў у трэнерскі штаб барысаўскага БАТЭ ў якасці старшага трэнера[2]. 17 жніўня 2022 года пасля звальнення Аляксандра Міхайлава стаў выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера БАТЭ[3]. Заставаўся ў гэтай ролі да кастрычніка, калі новым галоўным трэнерам стаў Кірыл Альшэўскі.