wd wp Пошук: ⬜

Сцяпан Апанасавіч Пашкевіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Пашкевіч.

Сцяпан Апанасавіч Пашкевіч (27 сакавіка 1921 — 7 сакавіка 2014) — савецкі ваеннаслужачы, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (24 сакавіка 1945)[1].

Біяграфія

Пашкевіч С. А., беларус па нацыянальнасці, нарадзіўся ў Полацку ў рабочай сям’і. Пасля заканчэння васьмі класаў працаваў кавалём. У Чырвоную Армію прызваны ў 1940 годзе[1]. Служыў у інжынерна-пантонных часцях Адэскай ваеннай акругі (Горад Сарокі, Малдаўскай ССР).

Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне з 1941 года. Ваяваў на Паўднёвым, Паўднёва-Заходнім, Сталінградскім, Данскім, Стэпавым, 2-ім Украінскім франтах. Удзельнік абарончых бітв у Малдавіі, на поўдні Украіны і ў Данбасе летам -восенню 1941 года, абарончых бітв летам-восенню 1942 года на Доне, Сталінградскай бітвы, Курскай бітвы, Белгародска-Харкаўскай(руск.) бел., бітвы за Дняпро, Яска-Кішынёўскай(руск.) бел., Бухарэсцка-Арадскай(руск.) бел., Дзербецэнскай(руск.) бел., быў паранены. У 1943—1991 гадах — член ВКП(б)/КПСС.

У пачатку снежня 1944 года, сяржант Пашкевіч камандаваў аддзяленнем 7-га асобнага матарызаванага пантонна-маставога батальёна (1-я пантонна-маставая брыгада(руск.) бел., 46-я армія(руск.) бел., 2-й Украінскі фронт), калі разам з ім прыняў удзел у фарсіраванні Дуная ў раёне Сегедчэпа (Венгрыя). Аддзяленнем быў сабраны паром для перапраўкі байцоў на плацдарм; усяго было зроблена сем рэйсаў пад бесперапнынным артабстрэлам і ударамі авіяцыі, нягледзячы на прабоіну парома і вялікія страты сярод асбістага саставу, быў паспяхова выкананы загад аб дастаўцы артылерыі на плацдарм. 24 сакавіка 1945 года Пашкевічу С. А. было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза[1]. Прыняў удзел у Венскай и Браціслаўска-Брноўскай(руск.) бел. наступальных аперацый. Удзельнік Парада Перамогі 24 чэрвеня 1945 года у Маскве [2].

Дэмабілізаваўшыся пасля вайны, Пашкевіч С. А. вярнуўся ў Полацк[1]. З 1946 года — дырэктар прамкамбіната, потым старшыня райспажыўсаюза. З 1952 года — дырэктар Шаркоўшчынскага аддзялення прадпрыемства «Віцебскаблнарыхтленпрам», затым дырэктар Сіроцінскага ільнозавода. З 1963 года — слесар завода «Шкловалакно» у Полацку. Да баявых узнагарод дадаліся ордэн і медалі за доблесную працу. З 1991 года — на пенсіі. Памёр 7 сакавіка 2014 года[2].

21 красавіка 1970 года Пашкевіч стаў ганаровым грамадзянінам Полацка. Ганаровы салдат 9-га асобнага міліцэйскага спецыяльнага батальёна унутраных войск МУС Рэспублікі Беларусь[2].

Узнагароды

Герой Савецкага Саюза (24 сакавіка 1945 года);
ордэн Леніна;
ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі;
ордэн Айчыннай вайны 1 ступені;
ордэн Айчыннай вайны 2 ступені;
ордэн «За службу Радзіме» 3 ступені;
медалі[2].

Зноскі

1 2 3 4 Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
1 2 3 4 Сцяпан Апанасавіч Пашкевіч на сайце «Героі краіны»

Літаратура

Навечно в сердце народном. — МН., 1984. — С. 404.(руск.)
Пашкевіч Сцяпан Апанасавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 11: Мугір — Паліклініка. — С. 247. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11), ISBN 985-11-0035-8.
Долготович Б. Д. Почётные граждане белорусских городов: биограф. справочник / Б. Д. Долготович. — Мн.: Беларусь, 2008. — С. 108. — 368 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-01-0784-8.(руск.)

Спасылкі

Сцяпан Апанасавіч Пашкевіч на сайце «Героі краіны»