Станіслаў Іосіфавіч Растоцкі (руск.: Станисла́в Ио́сифович Росто́цкий, 21 красавіка 1922 — 10 жніўня 2001) — савецкі і расійскі кінарэжысёр, акцёр, сцэнарыст, педагог. Народны артыст СССР (1974). Лаўрэат Ленінскай (1980) і двух Дзяржаўны прэмій СССР (1970, 1975). Член КПСС з 1951 года.
У верасні 1944 года стаў студэнтам Інстытута кінематаграфіі, у майстэрні Р. М. Козінцава. Вучыўся сем гадоў, бо адначасова з вучобай працаваў у карцінах майстра на кінастудыі «Ленфільм». Калі вучоба падышла да канца, Р. М. Козінцаў назваў прозвішча Растоцкага як рэжысёра, гатовага адразу працаваць у мастацкім кінематографе. Дыпломную карціну «Шляхі-дарогі» не выпусцілі на экраны з-за ідэйных меркаванняў. У 1952 годзе Растоцкі атрымаў накіраванне на ЦКДЮФ імя М. Горкага, дзе яму наканавана было застацца на ўсё жыццё. Выкладаў ва УДІК.
Двойчы фільмы Растоцкага былі намінаваны на прэмію Амерыканскай кінаакадэміі «Оскар» («А зоры тут ціхія», «Белы Бім Чорнае вуха»), тройчы, па апытаннях часопіса «Савецкі экран», яго карціны прызнаваліся лепшымі фільмамі года («А зоры тут ціхія», «Дажывем да панядзелка», «Белы Бім Чорнае вуха»).