Свянця́нскі прары́ў — наступальная аперацыя германскіх войск супраць расійскіх войск Заходняга фронту ў Першую сусветную вайну 9 (22) жніўня 1915 — 19 верасня (2 кастрычніка) 1915.
Пасля няўдалай спробы акружыць 10-ю рускую армію і ўзяць Вільню (жнівень 1915) германскія войскі 9 верасня пачалі новае наступленне на г. Свянцяны і 10 верасня прарвалі фронт. Кавалерыйская група (6 дывізій) пранікла ў тылы расійскіх войск, захапіла Вілейку (14 верасня) і падышла да Маладзечна. Асобныя часці групы дайшлі да Барысава, а атрад конных егераў пашкодзіў чыгунку каля Смалявіч. Расійскія войскі пакінулі Вільню, але немцы замацаваць поспехі не змаглі. Наступленне кавалерыі 16—17 верасня было спынена 2-й рускай арміяй і ў ваколіцах Маладзечна, Вілейкі і Смаргоні яна была разбіта. Пасля 10-дзённых баёў (да 2 кастрычніка) германскія войскі адступілі ў раён азёр Нарач—Свір.
Свянцянскі прарыў — апошняя аперацыя манеўровага перыяду вайны на рас.-герм. фронце, пасля якой абодва бакі перайшлі да пазіцыйнай вайны. Яна завяршылася стабілізацыяй фронту па лініі возера Дрысвяты — возера Нарач — Смаргонь — Пінск — Дубна — Цярнопаль.