wd wp Пошук:
    ⬜

    Рыцар

    Выява турніру. Вальтэр фон Клінген

    Рыцар (ням.: Ritter, першапачаткова — коннік, вершнік) — сярэдневяковы дваранскі ганаровы тытул у Еўропе.

    Рыцарства як ваеннае і землеўладальніцкае саслоўе ўзнікла ў франкаў у сувязі з пераходам у VIII ст. ад народнага пешага войска да коннага войска васалаў. Пад уздзеяннем царквы і паэзіі, яно выпрацавала маральны і эстэтычны ідэал воіна, а ў эпоху Крыжовых паходаў, пад уплывам узніклых тады духоўна-рыцарскіх ордэнаў, замкнулася ў спадчынную арыстакратыю, лічыўшую сябе міжнародным ваенным ордэнам. Узмацненне дзяржаўнай улады, перавага пяхоты над конніцай, вынаходства агнястрэльнай зброі, стварэнне пастаяннага войска ператварылі феадальнае рыцарства, к канцу сярэдніх вякоў, у палітычнае саслоўе нетытулованага дваранства.

    Рыцарскія доблесці

    Рыцарскія доблесці —

    Рыцарскія запаведзі — быць верным хрысціянінам, ахоўваць царкву і Евангелле, абараняць слабых, любіць радзіму, быць мужным у бітве, падпарадкоўвацца і быць верным сеньёру, казаць праўду і трымаць сваё слова, ахоўваць чысціню нораваў, быць шчодрым, змагацца супраць зла і абараняць дабро і г. д.

    Замкі

    commons: Рыцар на Вікісховішчы

    Помнікамі сярэдневяковага рыцарства застаюцца замкі XII—XIV стст. З адпадзеннем рыцарства такія замкі ператвараліся часам у разбойніцкія гнёзды, апорныя пункты для сістэматычнага рабавання прыезджых суседзяў. Рудольф Габсбургскі знішчыў у Германіі вялікую колькасць такіх разбойніцкіх гнёздаў.

    Сучаснасць

    Рыцарскія традыцыі сёння адраджаюцца ў выглядзе турніраў і фэстаў[1].

    Зноскі

    1. ↑ Змаганні рыцараў і народныя спевы. У Вілейцы ўпершыню прайшоў фэст “Гонару Продкаў 2015” (Фота) Архівавана 8 ліпеня 2015.//«Рэгіянальная газета»

    Літаратура

    Тэмы гэтай старонкі (3):
    Ваенныя фарміраванні і падраздзяленні Сярэдневякоўя
    Вікіпедыя:Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
    Рыцары