Ры́савы хрысціяні́н — тэрмін, які выкарыстоўваецца, як правіла, зняважліва, каб апісаць чалавека, які афіцыйна дэкларуе сваю прыналежнасць да хрысціянства, але робіць гэта па прычыне матэрыяльнай дапамогі царквы, напрыклад рысам, а не рэлігійных перакананняў[1].
Тэрмін паходзіць з азіяцкіх краін, такіх як Індыя, Кітай і Японія, дзе мясцовыя жыхары нярэдка прымалі хрысціянства ў адказ на матэрыяльную дапамогу царквы. Адзін з самых ранніх прыкладаў апісання гэтага паняцця ў англійскай мове з’явіўся у 1689 годзе ў працах Уільяма Дампіра, які пісаў пра дзейнасць французскіх святароў ператварыць людзей у Танкіне: «дары рысу былі прывялі больш людзей, чым іх пропаведзі»[2].
Уласна тэрмін «рысавыя хрысціяне» з’яўляецца ў кнізе Харпер Лі «Забіць перасмешніка», у раздзеле 13. Гэта кніга упершыню пабачыла свет у 1960 годзе. Пасля гэтага тэрмін актыўна ўвайшоў у лексікон, як хрысціянскіх місіянераў, так і крытыкаў хрысціянства.
Рысавыя хрысціяне нярэдка спынялі свае сувязі з царквой, калі пераставалі атрымоўваць дапамогу ад яе ці падчас пераследванняў царквы. Так адбылося з многімі хрысціянамі ў КНР пасля таго, як матэрыковы Кітай трапіў пад кантроль камуністаў[3].