Рыгор Іванавіч Друцкі-Любецкі (нар. паміж 1551—1567 — пам. незадоўга да 20 лютага 1595) — князь, землеўласнік у Вялікім Княстве Літоўскім.
Паходзіў з княжацкага роду Друцкіх-Любецкіх герба «Друцк». Сын князя Івана Раманавіча (пам. 1567) і княжны Алены Солтанаўны Сакольскай (яе 2-і муж Васіль Цяпінскі, з якім была ў шлюбе ў 1580 г.). Меў братоў Івана (пам. паміж 1581—1586 гг.), Васіля, сясцёр — Багдану (муж — суддзя гродскі луцкі Астафі Малінскі), Марыну (муж — Пётр Кубліцкі)[1], Аўдоццю (муж — Гермаген Сялява)[2].
Урадаў не займаў. Паводле падзелу з братам Васілём ад 09.02.1586 (актыкаваны 19.02.1586 у луцкім гродскім судзе), атрымаў валынскія валоданні роду — чацвёртую частку ў замку, мястэчку і прадмесці Любча, двары Залесцы і Козін (з аднайменнымі сёламі), сёлы Рудка, Стаў, Падолаўка Луцкага павета, пляц у г. Луцку. Яшчэ ў 1583 г. распачаўся яго шматгадовы судовы працэс з сястрой Аўдоццяй, якая з прычыны неатрымання пасагу прэтэндавала на 4-ю частку відзеніцкіх і валынскіх валоданняў роду. Справа скончылася пасля смерці Рыгора дэкрэтам аршанскага земскага суда ад 11.10.1595, які стаў на бок Аўдоцці і прысудзіў ёй долю ў маёнтках у Аршанскім павеце. Паколькі відзеніцкія маёнткі[3] належалі ў 1595 г. сям’і Рыгора, то, можна меркаваць, што іх ранейшы ўладальнік яго брат Васіль памёр да гэтага часу.
Быў у шлюбе з Марынай (Марушай) Фёдараўнай Рудзецкай (пам. паміж 11.10.1595 і 08.01.1602), дачкой чашніка валынскага. З ёй меў дзяцей: