У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Музіль. Роберт Музіль (ням.: Robert Musil; 6 лістапада 1880, Клагенфурт, Аўстра-Венгрыя — 15 красавіка 1942, Жэнева, Швейцарыя) — аўстрыйскі празаік , драматург , сцэнарыст і тэатральны крытык.
Вучыўся ў ваеннай акадэміі ў Вене, скончыў вышэйшую тэхнічную школу (1901 г.), Берлінскі ўніверсітэт (1908 г.). З 1938 г. у эміграцыі (Швейцарыя).
Як пісьменнік фарміраваўся пад уплывам рамантызму, рускага рэалізму, імпрэсіянізму, нямецкаму мадэрну, філасофіі Ніцшэ. Самы значны яго твор — філасофска-сатырыстычны раман «Чалавек без уласцівасцей» (Кн. 1 — 3, 1930—1943 гг.) — вострая сатыра на Аўстра-Венгрыю напярэдадні 1-й сусветнай вайны. Аўтар рамана «Душэўныя пакуты выхаванца Цёрлеса» (1906 г., экранізацыя 1965 г.), «Тры жанчыны» (1924 г.), драмы «Летуценнікі» (1921 г.), кніга эсэ і мініацюра «Прыжыццёвыя спадчына» (1936 г.) і іншыя. Яго творы адметныя глыбокім псіхалагізмам і стылявой дасканаласцю.
Роберт Музіль на Вікісховішчы |