Пётр Сідаравіч Дурчын (25 кастрычніка 1918, Мазыр, Гомельская вобласць — 19 ліпеня 1997) — беларускі мастак.
Нарадзіўся 25 кастрычніка 1918 года ў горадзе Мазыр Гомельскай вобласці. Займаўся ў Віцебскім мастацкім тэхнікуме (1934—1937). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Скончыў Маскоўскае мастацкае вучылішча памяці 1905 г. (1949). Вучыўся пад кіраўніцтвам Ф. Фогта, Я. Мініна, В. Бакшэева, П. Пятровічава, М. Крымава.
Удзельнік мастацкіх выстаў з 1949 года. Працаваў у станковай графіцы. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (1989). Узнагароджаны сярэбраным медалём ім. М. Грэкава (1990). Член Беларускага саюза мастакоў з 1956 года. Член Саюза мастакоў СССР[1].
Работы захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, Віцебскім абласным краязнаўчым музеі, фондах Беларускага саюза мастакоў, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, музеі «Брэсцкая крэпасць-герой» і іншых музеях Беларусі.
Асноўныя працы: «Пеця Клыпа» (1965), «Партрэт К. Маркса» (1978), «Брэсцкая крэпасць» (1980—1989), «Цытадэль над Бугам» (1980-1989), «Кавалеўская С. В.» (1989), «Салтыкоў-Шчадрын М. Е.» (1989), «Талстой Л. Н.» (1990), «Мамін-Сібірак Д. Н.» (1991),