wd wp Пошук: ⬜

Пётр Пятровіч Падкавыраў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Падкавыраў. Пётр Пятровіч Падкавыраў (16 кастрычніка 1910, г. Чалябінск, Расія — 25 кастрычніка 1977) — беларускі кампазітар, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1957).

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1910 годзе ў Чалябінску. У школьныя гады іграў на народных інструментах, кіраваў кружкамі мастацкай самадзейнасці, акампанаваў хору. Выпускнік чалябінскай школы-дзевяцігодкі Падкавыраў па пуцёўцы камсамола ў 1928 годзе быў накіраваны на вучобу ў Свярдлоўскі музычны тэхнікум. Навучаючыся там ігры на народных інструментах, ён адначасова займаецца і кампазіцыяй.

У 1933 годзе прыехаў у Менск. Член Беларускага саюза кампазітараў з 1934 года. У 1935—1936 гг. — інспектар Рэперткама БССР. У 1936—1938 гг. — інспектар музычнага аддзела Упраўлення па справах мастацтваў пры Саўнаркаме БССР.

Скончыў у 1937 годзе Беларускую кансерваторыю (клас В. Залатарова).

Вайна заспела Петра Пятровіча ў Крыме. Прасіўся на фронт, аднак яго не ўзялі з прычыны дрэннага зроку. У 1943—1944 гг. — выкладчык музычнай школы ў Майкопе. У 1944 годзе вярнуўся ў Мінск.

з 1948 года выкладаў у Беларускай кансерваторыі, з 1969 года дацэнт.

Памёр 25 кастрычніка 1977 года. Пахаваны на Чыжоўскіх могілках Мінска.

Творчасць

Яго творчая індывідуальнасць найбольш выявілася ў інструментальнай музыцы, якой уласцівы перавага лірыка-драматычная вобразнасці, інтанацыйная характарнасць, маляўнічасць музычнай мовы. Лепшыя творы вылучаюцца светлым, аптымістычным гучаннем, глыбокім драматызмам, меладызмам, пабудаваным пераважна на інтанацыях беларускай народнай песні. У музыцы для дзяцей (кантата, песня, фартэпіянныя п’есы) паказаў тонкае разуменне асаблівасцей дзіцячага светаўспрымання.

Сярод твораў: опера «Павел Карчагін» (1941, 2-я рэд. 1958, пастаўлена ў Опернай студыяй Беларускай кансерваторыі ў 1967), кантаты «Ваявода» (1937, на вершы А. Пушкіна), «Балада аб чатырох заложніках» (1954, на вершы А. Куляшова); 5 сімфоній (1940—1977), канцэрты для фартэпіяна (1965), скрыпкі (1941, 1955, 1975), віяланчэлі (1966) з аркестрам; сімфаньета для фартэпіяна з аркестрам «Родныя напевы» (1969, 2-я рэд. 1972), «Беларуская рапсодыя» (1948) для аркестра беларускіх народных інструментаў, 5 струнных квартэтаў (1941—1975), квінтэты фартэпіяна (1946) і для духавых інструментаў (1960), фартэпіяна цыклы «24 прэлюдыі», «У піянерскім лагеры»; фантазіі, уверцюры, маршы, песні, вакальныя цыклы для голасу з фартэпіяна, музыка да драматычных спектакляў і інш.

Сярод вучняў: А. Залётнеў, В. Іваноў, В. Карэтнікаў, В. Помазаў і інш.

Літаратура

Дз. М. Жураўлёў. Падкавыраў Пётр Пятровіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 11: Мугір — Паліклініка. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11), ISBN 985-11-0035-8.
Падкавы́раў Пётр Пятровіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 548. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
Жураўлёў Дз. М. Пётр Падкавыраў. — Мн., 1971.