Пётр Іванавіч Яшчарыцын (30 чэрвеня 1915, г. Людзінава, Калужская вобласць — 5 верасня 2005) — беларускі вучоны ў галіне тэхналогіі машынабудавання. Акадэмік АН БССР (1974, член-карэспандэнт з 1969), доктар тэхнічных навук (1963), прафесар (1964). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1972)[1].
Скончыў Арджанікідзэградскі (цяпер Бранскі) машынабудаўнічы інстытут(руск.) бел. у 1941 годзе. З 1952 года дырэктар 11-га Дзяржаўнага падшыпнікавага завода ў Мінску, з 1962 рэктар і адначасова загадчык кафедрай БПІ, з 1976 выконваючы абавязкі, з 1977 акадэмік-сакратар Аддзялення фізіка-тэхнічных навук АН БССР[1].
Працы па пытаннях уплыву тэхналагічнай спадчыннасці на эксплуатацыйныя ўласцівасці дэталяў машын, тэхналогіі машынабудавання, пытанням удасканалення фінішных аперацый механічнай апрацоўкі(руск.) бел. дэталяў, шліфаванню дэталяў, даўгавечнасці шліфаваных дэталяў, тэхналогіі вытворчасці падшыпнікаў качэння, надзейнасці транспартных прылад аўтаматычных ліній. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1963-67 і ў 1971-75 гадах[1].