У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Пурын.
Пурын— найпросты прадстаўнік імідазо[4,5-d]пірымідзінаў.
Бясколерныя крышталі, добра раствараюцца ў вадзе, гарачым этаноле і бензоле, дрэнна раствараюцца ў дыэтылавым эфіры, ацэтоне і хлараформе.
Найбольш пашыраны амінапурыны, або пурынавыя асновы (адэнін, гуанін), і гідрапурыны (мачавая кіслата, гіпаксанцін, ксанцін), якія з’яўляюцца прадуктамі распаду амінапурынаў.
Да пурынаў таксама адносяцца алкалоіды кафеін і тэабрамін (метыліраваныя вытворныя ксанціну) і адэназінтрыфосфарная кіслата.
Утвараюцца ў арганізме і паступаюць з прадуктамі харчавання.
Біясінтэз пурынаў пачынаецца з рыбоза-5-фасфату — прадукту пентозафасфатнага цыкла. Прыгнечанне біясінтэзу пурынавых нуклеатыдаў прыводзіць да тармажэння росту.
Канчатковым прадуктам распаду пурынаў у чалавека і большасці жывёл з’яўляецца мачавая кіслата.