У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бенуа.
Петэр Леанард Леапольд Бенуа (нідэрл.: Petrus Leonardus Leopoldus (Peter) Benoit; 17 жніўня 1834, Харэлбеке(руск.) бел., правінцыя Заходняя Фландрыя, Бельгія — 8 сакавіка 1901, Антверпен) — бельгійскі кампазітар, гісторык музыкі. Член Каралеўская акадэміі Бельгіі(англ.) бел. (з 1882).
У 1855 годзе скончыў Брусельскую кансерваторыю (клас Ф. Ж. Фетыса(руск.) бел.).
Арганізатар (1867) і дырэктар (да 1901) Фламандскай музычнай школы ў Антверпене (з 1898 Каралеўская фламандская кансерваторыя(англ.) бел.); правёў рэформу музычнай адукацыі.
Адзін з найбольш яркіх прадстаўнікоў фламандскага кірунку ў бельгійскай музыцы, апіраўся на фламандскі фальклор і традыцыі нямецкай музычнай культуры.
Сярод твораў: Рэквіем (1863), араторыі «Люцыфер» (1866), «Шэльда» (1868), кантаты «Забіванне Авеля» (1856), «Рубенс» (1877).
Аўтар кнігі і артыкулаў па гісторыі бельгійскай музыкі(англ.) бел..