Пашпарт грамадзяніна Рэспублікі Беларусь — дакумент, які выдаецца грамадзянам Рэспублікі Беларусь для ўнутранага карыстання і для ажыццяўлення паездак за мяжу. У адрозненне ад Украіны і Расіі, у Беларусі адсутнічае ўнутраны пашпарт. Дакумент выдаецца Міністэрствам унутраных спраў (для грамадзян, якія пражываюць у краіне) і Міністэрствам замежных спраў (для грамадзян, якія пражываюць за мяжой).
Пашпарт выдаецца грамадзянам у любым узросце. Пры дасягненні 14-гадовага узросту кожны грамадзянін мусіць атрымаць пашпарт. Пашпарт выдаецца не болей, чым на 10 гадоў. Раней пашпарт мусілі атрымліваць па дасягненні 16-гадовага ўзросту і па 25, 45, 100 і 125 гадоў выдаўся новы пашпарт.[1].
У пашпарт уносяцца звесткі пра асобу грамадзяніна (прозвішча, імя, імя па бацьку, дата і месца нараджэння, пол), ідэнтыфікацыйны нумар, адзнакі пра месца жыхарства, пра шлюб, пра дзяцей уладальніка пашпарта, якія не дасягнулі 16-гадовага ўзросту, іншыя адзнакі ў адпаведнасці з заканадаўствам.
Са згоды грамадзяніна ў яго пашпарце ажыццяўляецца запіс пра групу і рэзус-фактар крыві, а таксама пра нацыянальнасць уладальніка пашпарта.