Першыя англійскія пурытане, якія ўцяклі ад рэлігійных праследаванняў у Еўропе, пасяліліся ў Новай Англіі ў 1620 годзе, у калоніі Плімут[1]. У канцы XVIII стагоддзя калоніі Новай Англіі былі ў ліку першых паўночнаамерыканскіх калоній Брытанскай імперыі, якія прадэманстравалі незалежнасць ад Брытанскай кароны, аднак пазней яны выступалі супраць вайны 1812 года паміж Злучанымі Штатамі і Вялікабрытаніяй.
У XIX стагоддзі рэгіён сыграў бачную ролю ў руху за адмену рабства ў Злучаных Штатах, стаўшы галоўным рэгіёнам у амерыканскай літаратуры і філасофіі, тут стартавала сістэма бясплатнай дзяржаўнай адукацыі; Новая Англія стала першым рэгіёнам у Злучаных Штатах, ператвораным у рамках паўночнаамерыканскай прамысловай рэвалюцыі.
Горад Бостан лічыцца камерцыйным і культурным цэнтрам рэгіёна.