Неарганічнае рэчыва або неарганічнае злучэнне — гэта хімічнае рэчыва, хімічнае злучэнне, якое не з’яўляецца арганічным, гэта значыць яно не ўтрымлівае вугляроду (акрамя карбідаў, цыянідаў, карбанатаў, аксідаў вугляроду і некаторых іншых злучэнняў, якія традыцыйна адносяць да неарганічных). Неарганічныя злучэнні не маюць характэрнага для арганічных вугляроднага шкілета.
Усе неарганічныя злучэнні падзяляюцца на дзве вялікія групы:
Простыя рэчывы па хімічных уласцівасцях падзяляюцца на:
Складаныя рэчывы па хімічных уласцівасцях падзяляюцца на:
асноўныя аксіды (CaO, Na2O і інш.);
кіслотныя аксіды (CO2, SO3 і інш.);
амфатэрныя аксіды (ZnO, Al2O3 і інш.);
падвойныя аксіды (Fe3O4 і інш.);
несолеўтваральныя аксіды (CO, NO і інш.);
солі:
асноўныя солі (Cu2CO3(OH)2 і інш.);
падвойныя і/ці комплексныя солі (CaMg(CO3)2, [K3Fe(CN)6], [KFeIIIFeII(CN)6] і інш.);
Гэтыя рэчывы традыцыйна адносяцца да вобласці неарганічнай хіміі: